Implant Tribune Polish Edition

Skuteczna rehabilitacja prote- tyczna oparta na wszczepach śródkostnych wymaga osadze- nia implantów w kości o odpo- wiedniej jakości i ilości. Utrata zębów w szczęce w odcinkach bocznych szybko doprowadza do utraty wysokości wyrostka zębodołowego przez pneuma- tyzację zatoki szczękowej.1,2 Zaniedbania wieku dziecięcego prowadzące do wczesnej utraty zębów trzonowych szczęki, czę- ste choroby przyzębia, trudne do leczenia z powodu stopnia skomplikowania systemu korze- niowego, a także urazy w trak- cie ekstrakcji doprowadzają do zwiększonego zaniku wyrostka zębodołowego w tym odcinku. W połączeniu z często występu- jącą III i IV klasą gęstości kości wg Mischa, pozostała ilość kości może uniemożliwić wprowadze- nie implantów o odpowiedniej długości.6,9 Jeżeli wysokość wyrostka zę- bodołowego nie jest mniejsza niż 4-5 mm i w miejscu wyznaczo- nym do implantacji dno zatoki jest płaskie, możliwe jest wykonanie zamkniętego podniesienia zatoki szczękowej.4 Jest to bardzo prze- widywalna metoda augmentacyj- na polegająca na odwarstwieniu śluzówki wyścielającej zatokę (błony Schneider’a) i wprowadze- niu materiału kościozastępczego pomiędzy kość wyrostka zębo- dołowego i błonę śluzową zatoki z jednoczesnym wszczepieniem implantu. W 1994 r. Summers opi- sał tę metodę jako alternatywę dla metody wykorzystującej dojście boczne, opracowaną wcześniej przez Boyne & James (1980) i Ta- tum (1986).2,3,5 Technika zamknię- tego podniesienia zatoki szczęko- wej jest techniką znacznie mniej inwazyjną, jednakże przez brak kontroli wzrokowej nad przebie- giem procesu odwarstwiania ślu- zówki, niesie za sobą zwiększone ryzyko przeoczenia perforacji12 . Niezauważona perforacja może doprowadzić do niepowodzenia augmentacji, konieczności usunię- cia wszczepionych implantów, ich utracenia lub wystąpienia zapale- nia zatoki.7 W przypadku stwier- dzenia naruszenia ciągłości błony śluzowej, chirurg powinien być w stanie wykonać zabieg z dojścia bocznego, aby pod kontrolą wzro- ku zabezpieczyć perforację.4,10 Cel pracy Celem pracy jest przedstawie- nie przypadku użycia zestawu narzędzi MIS Bone Compression Kit (Ryc. 1) w celu wyeliminowa- nia użycia osteotomów, a przez to przykrego dla pacjenta momentu uderzania młotkiem chirurgicz- nym oraz zminimalizowania ry- zyka perforacji błony śluzowej za- toki szczękowej w trakcie zabiegu przezwyrostkowego podniesienia dna zatoki szczękowej. Opis przypadku 49-letni mężczyzna zgłosił się do gabinetu w celu uzupełnienia braku międzyzębowego w szczę- ce po stronie lewej. Zęby 24, 25, 26 zostały utracone 20 lat wcześniej. Do dnia zgłoszenia pacjent użyt- kował protezę szkieletową górną uzupełniającą utracone zęby. Wy- konano badanie CBCT (Ryc. 2) w celu uzyskania informacji na temat budowy anatomicznej wy- rostka zębodołowego szczęki oraz zatoki szczękowej. Wynik tomo- grafii wykazał znaczny zanik wy- rostka w wymiarze pionowym. W okolicy zęba 24 możliwe było wprowadzenie implantu o długo- ści 10 mm, natomiast w okolicy zęba 25 pozostała wysokość kości to jedynie 5 mm, a dalej dystalnie dochodziła do 2,5 mm (Ryc. 3a-c). Przedstawiono pacjentowi możliwość wykonania pracy pro- tetycznej opartej na implantach wraz z podniesieniem dna zato- ki szczękowej. Wybrano metodę mniej inwazyjną, polegającą na podniesieniu membrany Schne- ider’a przez przygotowane łoże implantu. Zaplanowano użycie implantów MIS SEVEN o rozmia- rach 3,75 x 10 mm w okolicy zęba 24 i 4,2 x 8 mm w okolicy zęba 25. Pacjent został poinformowa- ny o możliwości powstania kom- plikacji zmuszających do zmiany planu leczenia w trakcie zabiegu i natychmiastowego wykonania dojścia bocznego. Plan leczenia został przyjęty. Przeprowadzo- no sanację jamy ustnej, usuwając ogniska stanów zapalnych z ob- rębu tkanek twardych i miękkich. Zlecone wcześniej badania krwi nie wykazały przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Zabieg przeprowadzono w znie- czuleniu miejscowym, uzyskano dostęp do wyrostka zębodoło- wego poprzez odsłonięcie płata kopertowego. W okolicy zęba 24 wykonano otwór początkowy na głębokość ok. 2 mm wiertłem pilo- tującym o rozmiarze 1,9 mm przy prędkości 1200 obr./min. Następ- nie użyto wiertła o rozmiarze 2,4 mm, wprowadzając je na głębo- kość 10 mm. Kolejnym poszerzono łoże do rozmiaru 2,8 mm z prędko- ścią 600 obr./min oraz stożkowym wiertłem ostatecznym do rozmiaru 2,8-3,6 mm z prędkością 300 obr./ min. W kolejnym etapie wykona- no otwór początkowy w okolicy VOL. 6, NR 3 IMPLANT TRIBUNE The World’s Implant Newspaper · Polish Edition AD 2 ISSn 2449-5840 Podniesienie dna zatoki szczękowej, alternatywa dla dostępu osteotomowego – opis przypadku

Implant Tribune Polish Edition

przegląd stron