CAD/CAM Tribune Polish Edition

4 CAD/CAM Tribune Polish EditionPraktyka położenia implantu. W tym celu do implantu przykręcamy scan body (Ryc. 7 i 8). Rejestratory położenia implantu mają śred- nicę równą średnicy platformy protetycznej implantu, w swej części podśluzówkowej i nadślu- zówkowej są cylindryczne, nato- miast połączenie z implantem to cecha charakterystyczna różnych systemów implantologicznych (Ryc. 9). Po prawidłowym połączeniu scan body z implantem (przykrę- camy śrubą łączącą) uruchamia- my ponownie skaner i rejestru- jemy okolicę implantacji wraz z zębami sąsiednimi lub bezpo- średnio przylegającym obszarem wału dziąsłowego (Ryc. 10-12). Po zakończeniu drugiego eta- pu skanowania odkręcamy scan body i przykręcamy śrubę gojącą. Teraz pozostaje zarejestrowanie wzajemnego położenia żuchwy i szczęki w zwarciu centralnym. W tym celu pacjent zagryza, a my skanujemy obszar 3 zębów górnych i dolnych wraz z wyrost- kiem zębodołowym. Po prawidło- wej rejestracji okluzji program komputerowy składa całe wcze- śniej zeskanowane łuki zębowe (Ryc. 13-15). Dzięki odpowiedniemu pro- gramowi możemy prześledzić punkty styczne w okluzji i w ten sposób ocenić prawidłowość re- lacji szczęki z żuchwą (Ryc. 16- 18). W ten sposób wykonaliśmy pierwszą, zasadniczą część pracy klinicznej. Po wprowadzeniu ad- resu e-mail wysyłamy do labora- torium zarejestrowane obrazy. Rozpoczyna się część labo- ratoryjna produkcji odbudowy protetycznej. Pierwszy jej etap to drukowanie modelu stereo- litograficznego i umieszczenie w nim repliki implantu (Ryc. 19 i 20). Drukowany jest także model stereolitograficzny łuku przeciw- stawnego. W oparciu o posiadane modele stereolitograficzne tech- nik dentystyczny przystępuje do pracy z łącznikiem protetycznym standardowym lub – jeżeli wy- magają tego warunki – do projek- towania, a następnie wykonania łącznika indywidualnego z tyta- nu lub cyrkonu. W opisywanym przypadku wykonano łącznik in- dywidualny (Ryc. 21 i 22). Wybór łącznika (standardowy lub indywidualny) jest podyk- towany warunkami anatomicz- nymi, tzn. wysokością profilu wyłaniania. W systemie Biome- t3i do wysokości 4 mm możemy wykorzystać łącznik standardo- wy, bo 4 mm to wysokość profilu wyłaniania w tym łączniku. Wy- sokie profile wyłaniania 4-6 mm wymagają wykonanie łącznika indywidualnego. Wybór materia- łu (tytan lub cyrkon) to decyzje estetyczne. Po skończeniu pracy nad łącznikiem (łącznikami) tech- nik wykonuje koronę lub most (Ryc. 23 i 24). Nie omawiam w tym miejscu techniki wyko- nania nadbudowy protetycznej. Wykonana praca jest wysyła- na do gabinetu. Proponuję, aby przed spotkaniem z pacjentem sprawdzić dokładność wykonania poszczególnych elementów odbu- dowy protetycznej (Ryc. 25 i 26). Na koniec pozostaje sama przy- jemność: przykręcenie łącznika i zacementowanie korony lub przykręcenie kompleksu korona- -łącznik (Ryc. 27- 29). Podstawowa różnica mię- dzy wymienionymi skanerami to technika rejestracji obrazu. Skaner 3Shape Trios (jak więk- szość skanerów) wykonuje zdjęcia i „składa je” w jeden obraz. Skaner C.O.S.3M zapisuje obraz kamerą wideo umieszczoną w głowicy Ryc. 29 Ryc. 30 Ryc. 31 Ryc. 34 Exhibition Live Product Presentations Hands-on Workshops Printed Reference Guide Coffee With the Experts www.DDSWorldShow.com Moscow Budapest New York Istanbul AD Ryc. 32 Ryc. 33 3

CAD/CAM Tribune Polish Edition

przegląd stron