Dental Tribune Polish Edition

6 Dental Tribune Polish EditionPraktyka pozwala z wyprzedzeniem zapla- nować przestrzeń, aby uniknąć ryzyka wpływu na licowanie me- talowej konstrukcji podbudowy. W przeciwnym wypadku można przywrócić warstwę przez pro- ste dodawania wosku do wzorca. Po kilku pracach będziemy mo- gli właściwie skalibrować obję- tość zębiny i szkliwa, w których efekty kolorystyczne będą prawi- dłowe. Jak zauważymy, pomię- dzy wstrzyknięciem i wstępnym utwardzeniem dentyny, charak- teryzacją i wtryskiem, kompozyt pozostawia nienaruszoną warstwę „dyspersji”, która tworzy się na materiale prepolimeryzowanym, i utrzymuje w ten sposób opty- malne warunki adhezji pomiędzy materiałami. Wracając do praktycznych kroków, możemy przygotować metal i przejść do obróbki przed licowaniem, zgodnie z zaleceniem producenta kompozytu (Al2O3), silanizacja, pierwszy opaker, utwardzanie (Ryc. 9). Pierwsze zastosowanie ko- lorowej dentyny stworzy więcej głębi w zębach bocznych i ob- szarach międzyzębowych. Chcąc zwiększyć nasycenie barwy kłów, będziemy stosować dentynę o ko- lorach bardziej intensywnych w celu uzyskania zmiany odcienia barwy zębiny, po wstrzyknięciu nawet niewielkiej grubości denty- ny (Ryc. 10 i 11). Po włożeniu końcówki strzy- kawki, począwszy od jednego z bardziej odległych kanałów wtryskowych, wtłaczamy ma- teriał i potwierdzamy, dzięki przejrzystości silikonu, całkowi- te wypełnienie przestrzeni (Ryc. 12). W razie potrzeby, możemy skorzystać z innych przygotowa- nych kanałów przez stopniowo wypierający powietrze materiał (Ryc. 13). Puszkę wstawiamy do komory bez dostępu światła, na 10 min przed rozpoczęciem pełnej fotopolimeryzacji. Taki sposób chroni przed nadmiernym zu- życiem kompozytu – można do- kładnie ocenić ilość materiału po- trzebnego do wypełnienia formy (Ryc. 14). Po utwardzeniu (kilka minut), będziemy kontynuować pracę po wyjęciu jej z puszki i bez dotykania zębiny oraz po odcięciu kanałów wtryskowych skalpelem. Charakterystyki z utworzeniem kontrastów poprzez dodanie kolo- rowych i przejrzystych mas mogą być uważane za bardzo ergono- miczną część procesu transfor- macji (Ryc. 15). Przypominam, że utrzymanie „dyspersji” polimery- zowanej powierzchni kompozytu jest ważne, aby stworzyć najlep- sze warunki dla charakteryzacji i glazury (w pełnym łuku). Ponownie, w zamkniętej pusz- ce, możemy wyraźnie zidentyfi- kować przestrzeń, którą wypełni- my przez kanały wtryskowe (Ryc. 16). Następnie wstawiamy puszkę do ciemnej komory (ok. 10 min), aby dać czas na wypłynięcie do kanałów ewentualnego nadmiaru wtryskiwanego materiału. Wstępna fotopolimeryzacja będzie odbywać się przez ok. 1 min, a następnie, po usunięciu formy i kontroli, usunięciu arte- faktów, ponownie zostanie wysta- wiona na działanie światła przez czas sugerowany przez producen- ta kompozytu. Dokładność materiałów stoso- wanych w technologii Fast Protec, w połączeniu z systemem trans- formacji opisanym w tym przy- padku, nie powoduje podniesienia zwarcia. Im więcej będziemy po- święcać czasu (precyzja) na etapie modelowania, tym więcej uzy- skamy go na etapach końcowych (Ryc. 17 i 18). W czasie postępo- wania z powłoką – imitacją dzią- seł – część indywidualizacji, rów- nież opaker z wykorzystaniem kompozytowej pasty – nakładamy ręcznie (Ryc. 19-21). System retencji stosowany pomiędzy belką i częścią ruchomą Wykorzystanie precyzji i wszechstronności systemów CAD/CAM można wdrożyć w no- woczesne postępowanie „prostego mocowania kuli” (Ryc. 22). Wy- chodząc z założenia, że matry- Ryc. 24Ryc. 23 Ryc. 25 Ryc. 26 Ryc. 27 Ryc. 28

Dental Tribune Polish Edition

przegląd stron