Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Implant Tribune Polish Edition

VOL. 6, NR 2 IMPLANT TRIBUNE The World’s Implant Newspaper · Polish Edition Patogeneza, diagnostyka i leczenie periimplantitis – analiza piśmiennictwa i wybranych przypadków własnych Karolina Szaniawska, Artur Rasiński, Igor Kresa, Anna Drężek, Agnieszka Duplaga, Piotr Łazarczyk, Magdalena Płachta, Karolina Siuciak, Marcin Wilk, Monika Wojtaszewska i Andrzej Wojtowicz AD 2 Najczęstszą przyczyną utraty implantów oraz pogarszają- cej się estetyki odbudowy jest zakażenie i przewlekłe zapale- nie tkanek wokół implantów, prowadzące do resorpcji tkan- ki kostnej, w następstwie cze- go dochodzi do recesji tkanek miękkich dziąsła, towarzyszy temu stopniowe odsłanianie powierzchni implantu i jego gwintów.1 Najczęstszym czyn- nikiem sprawczym jest zaka- żenie bakteryjne, a właściwie zaburzenie równowagi po- między lorą oportunistyczną a mechanizmami immunolo- gicznymi gospodarza. Niemałą rolę odgrywają takie czynniki, jak: choroby ogólnoustrojowe, czynniki genetyczne, zaburze- nia okluzji, czynniki socjalne: stres, nikotynizm, zła higiena jamy ustnej. W niniejszym artykule prze- analizowano podejście do proble- mu periimplantitis na przestrze- ni ostatnich lat. Skupiono się na omówieniu głównych czynników sprawczych oraz podstawowych metod diagnostycznych i leczni- czych tej jednostki chorobowej. Patogeneza Niejednokrotnie przyczyną utraty implantów są wczesne zaka- żenia bakteryjne w czasie zabiegu implantacji. Patogenem najczęściej je wywołującym jest Staphylo- coccus aureus.2,3 Nie można ich jednak mylić z pojęciem periim- plantitis, które jest związane z ko- lonizacją tkanek okołowszczepo- wych przez lorę oportunistyczną jamy ustnej. Zdrowa tkanka ota- czająca implant charakteryzuje się dużym występowaniem komórek ziarnistych, niewielką liczbą bak- terii tlenowych i beztlenowych, gatunków Gram-ujemnych i pa- togenów odpowiedzialnych za zapalenie przyzębia.4 W przypad- ku periimplantitis obserwuje się dominację konwencjonalnej lory bakteryjnej charakterystycznej dla zapalenia przyzębia: Agre- gattibacter actinomycetemcomit- tans, Porphyromonas gingivalis, Prevotella intermedia, Tanerella forsythia, Peptostreptococcus mi- cros, Campylobacter rectus, Fu- sobacterium sp., Capnocytophaga sp.5 Jednak w zmianach okołoim- plantowych występują nie tylko bakterie związane z zapaleniem przyzębia, ale także bakterie z ga- tunku Staphylococcus, Enterococ- cus oraz drożdżaki.6 Dowiedziono, że w porów- naniu do zdrowych tkanek oko- łowszczepowych, implanty objęte zapaleniem tkanek okołowierz- chołkowych charakteryzują się zwiększoną liczebnością patoge- nów takich, jak: Streptococcus gordonii, Capnocytophaga gingi- valis, C. ochracea, C. sputigena, Campylobacter rectus, Fusobac- terium nucleatum ss vincentii, Micromonas micros, Prevotella intermedia, Aggregatibacter ac- tinomycetemcommitans Y4 i o se- rotypie a, Tanerella forsythia i Leptotrichia buccalis.7 Ponadto pacjenci z zapaleniem przyzębia są bardziej podatni na choroby związane z zapaleniem tkanek okołoimplantowych.9 Badania pokazały, że pod- śluzówkowa lora bakteryjna jest ustalona już w momencie zakoń- czenia wszczepiania implantu. Wykazano znaczne różni- ce w składzie lory bakteryjnej w płytce nazębnej poddziąsło- wej pobranej z wszczepów i po- wierzchni sąsiadujących zębów 30 min po implantacji. Na po- wierzchniach zębów wykryto większą liczbę bakterii w przy- padku 27 gatunków, po 12 tygo- dniach dla 35 gatunków.11 Należy zaznaczyć, że lo- ra bakteryjna nie jest jedynym czynnikiem sprawczym periim- plantitis. Istotną rolę odgrywają także polimorizm genotypu IL- 1β, nikotynizm, wiek pacjenta.12 Genotyp IL-1β dodatni charakte- ryzuje się zwiększoną syntezą IL- 1, co skutkuje 2,7 razy większym ryzykiem utraty zębów natural- nych, jednak w przypadku utraty implantów wyniki nie są tak jed- noznaczne. Wskazuje się także na związek pomiędzy zwiększonym poziomem czynników prozapal- nych, takich jak laktoferyna i ela- staza oraz IL-1β, a wystąpieniem periimplantitis.13,14 Nikotyna jest substancją wywołującą anemiza- cję tkanek okołowszczepowych, 2

przegląd stron