CADCAM Tribune Polish Edition

3CAD/CAM Tribune Polish Edition Praktyka w celu wydrukowania modeli (Ryc. 8). W przypadku wykony- wania prac, w których planowane jest napalanie ceramiki na wyfre- zowane wcześniej konstrukcje, konieczne są modele rzeczywiste (Ryc. 9). Po otrzymaniu koron z labora- torium i wstępnych oględzinach, zacementowano je adhezyjnie na kompozytowy cement Variolink Veneere (Ryc. 10 i 11a, b). Należy pamiętać, że w przypadku uzu- pełnień z ceramiki prasowanej oraz leucytowej, pełna kontrola zwarcia i ruchów bocznych może być wykonana dopiero po ich zacementowaniu. Etap III Po zacementowaniu koron przystąpiono do odbudowy od- cinka przedniego żuchwy przy pomocy licówek z ceramiki ska- leniowej. Preparacje ograniczo- no do minimum ze względu na już istniejące duże ubytki tkanek twardych zębów, w tym również szkliwa, którego zachowanie jest kluczowym elementem przy pla- nowaniu licówek (Ryc. 12). Li- cówki również zacementowano na Variolink Veneere (Ryc. 13 i 14). Etap IV Po ustabilizowaniu zwarcia w odcinku przednim rozpoczęto wymianę uzupełnień w odcin- kach bocznych. W pierwszej ko- lejności zapewniono obecność stref podparcia w co najmniej 3 punktach. W opisywanym przy- padku na koronie 26, 36 oraz kompozytowych odbudowach bezpośrednich na zębach 34, 35, 44, 45 i przeciwstawnych zębach górnych. Następnie opracowano ilary do onlay’ów pośrednich na 46 i 47. Skany wykonywano jed- nocześnie do onlay’ów oraz łącznika i korony na implancie w projekcji zęba 37 (Ryc. 15- 17). W tym przypadku także drukowano modele rzeczywiste (Ryc. 18). Jest to istotne również w celu kontroli dokładności wy- konanych uzupełnień. Dużym udogodnieniem skanowania jest precyzyjna rejestracja zwarcia, nawet przy niewielu strefach podparcia, co gwarantuje jego idealne odtworzenie. Po otrzymaniu gotowych uzu- pełnień, dokonano ich przymiar- ki w jamie ustnej (Ryc. 19-21). Onlay’e zacementowano na du- alny cement Multilink i doko- nano kontroli zwarcia. Łącznik przykręcono przy pomocy klucza dynamometrycznego, zabezpie- czono otwór wprowadzający na śrubę, a następnie zacementowa- no koronę. Podsumowanie Dzięki precyzji i kompatybilno- ści systemów skanowania i wy- konywania uzupełnień, możliwa była kompleksowa rehabilitacja trudnego klinicznie przypad- ku w sposób gwarantujący za- równo idealny efekt estetyczny, jak i długotrwałe funkcjono- wanie odbudowy ostatecznej (Ryc. 22a-c). CCT Autorzy Lek. stom. Magdalena Jaszczak-Małkowska – specjalista protetyk. Ukoń- czyła Warszawski Uniwer- sytet Medyczny w 1996 r. Do 1998 r. współpracowała z Polską Akademią Nauk/ Instytut Genetyki i Hodowli. W 2008 r. uzyskała tytuł spe- cjalisty protetyka. Od 2000 r. prowadzi prywatną praktykę w Warszawie ukierunkowaną na kompleksowe leczenie estetyczne. Kontakt: Estedentica ul. Dobra 27, lok. A, 00-344 Warszawa e-mail: m.jaszczak@estedentica.pl Tech. dent. Robert Michalik – w 1987 r. ukończył Wydział Techniki Denty- stycznej. Po 2 latach pracy w pracowni Akademii Medycznej w Warszawie otworzył swoje laboratorium Inter-Dent w Warszawie, którym kieruje do obec- nej chwili. W 2003 r. jako pierwszy w Polsce rozpoczął pracę systemami CAD/CAM. Kontakt: INTERDENT ul. Pustułeczki 23, 02-811 Warszawa Tel.: (22) 651 56 45 www.inter-dent.pl Etap II W pierwszej kolejności przy- gotowano do wymiany ilary od 13 do 23. Zaplanowano wykona- nie koron z ceramiki e.max pokry- wanej ceramiką leucytową w celu uzyskania lepszego efektu kosme- tycznego. Preferowane uzupełnie- nia w odcinku przednim to liców- ki, jednak w tym przypadku ich zastosowanie nie było możliwe ze względu na duże abrazyjne ubytki tkanek zębów na powierzchniach podniebiennych, które również wymagały uzupełnienia (Ryc. 6). Po przygotowaniu ilarów wykonano skany preparacji, łuku przeciwstawnego i zwarcia już w nowych warunkach (Ryc. 7). Skany przesłano do laboratorium, skąd po wstępnej obróbce i zesta- wieniu w wirtualnym artykulato- rze zostały przesłane do drukarki Ryc. 15: Skan preparacji do onlay’ów 46, 47 i proil wyłaniania implantu 37. Ryc. 16: Modele zestawione w wirtual- nym artykulatorze. Ryc. 17: Wirtualny projekt łącznika implantu. Ryc. 18: Onlay’e i analog implantu na drukowanym modelu analogowym. Ryc. 19: Gotowy łącznik z tlenku cyrkonu na tytanowej bazie. Ryc. 20: Gotowe onlay’e e.max. Ryc. 21: Filary do onlay'ów i przykręcony łącznik. Ryc. 22a-c: Efekt końcowy rehabilitacji: zwarcie i powierzchnie żujące. Ryc. 15 Ryc. 18 Ryc. 16 Ryc. 19 Ryc. 17 Ryc. 20 Ryc. 21 Ryc. 22b Ryc. 22a Ryc. 22c Tel.: (22) 6515645

CADCAM Tribune Polish Edition

przegląd stron