Dental Tribune Polish Edition

4 Surgery Tribune Polish Edition tym samym układu nerwowego. Dlatego należy ucisnąć delikatnie brzegiem paznokcia dziąsło lub inne miejsce (Ryc. 5). Jeżeli zamierzamy znieczulić pole większe niż obejmujące jeden ząb, należy kierować igłę wzdłuż wyrostka tak, aby nie ukłuć okost- nej, ale również nie „wykłuć się” na powierzchnię błony śluzowej. Należy prowadzić igłę pomiędzy błoną śluzową i okostną, deponu- jąc stale małe ilości środka znie- czulającego, aby znajdował się on ciągle przed igłą. Jeśli chcemy, żeby miejsce znieczulane mniej dolegało pacjentowi po ustąpieniu znieczulenia, należy przed znie- czuleniem dokładnie przyjrzeć się przebiegowi naczyń w błonie śluzowej (Ryc. 6), aby ich nie ska- leczyć igłą i nie wywołać bole- snych krwiaków. Na przebieg tych naczyń należy też zwracać uwagę podczas projektowania płatów (o tym w kolejnych artykułach). Przy bezbolesnym znieczula- niu brodawki przysiecznej należy zastosować wszystkie powyżej opisane zasady, zdeponować śro- dek znieczulający pod wędzidłem wargi górnej, po 2-3 minutach po- dać jak najbliżej okostnej w miej- scu szwu międzyszczękowego. Po upływie 5-7 minut brodawka przy- sieczna będzie znieczulona. Środek znieczulający dyfunduje pomiędzy szczęką lewą i prawą poprzez szew i dociera do kanału przysiecznego. Na zakończenie warto wspo- mnieć o bezpieczeństwie. Poni- żej kilka wskazówek, które nie wyczerpują tematu, jednak war- to o nich pamiętać w codziennej praktyce. W chwili deponowania środ- ka znieczulającego w technice potocznie zwanej mandibularką (i nie tylko jej) należy parokrotnie zaaspirować, aby przekonać się, czy szczyt igły nie tkwi w naczy- niu krwionośnym. Jeżeli ruszy- my karpulą choćby 1 mm w tył lub przód, to możemy wkłuć się w naczynie lub będąc czubkiem igły po drugiej stronie naczynia, ponownie „znaleźć się” w jego świetle. Aby przeciwdziałać temu zjawisku, trzeba ustabilizować karpulę. Jak to zrobić? Należy oprzeć palec wska- zujący o zęby trzonowe szczęki, a trzon karpuli oprzeć o palec lub od razu oprzeć trzon karpuli o zęby (Ryc. 7 i 8). Wówczas nie będzie ona ulegać pewnej ampli- tudzie związanej z bezwładnością naszego ramienia. Warto też pamiętać, iż po każ- dym dotknięciu igłą kości należy ją przed kolejnym wkłuciem wy- mienić na nową, bowiem zagięty koniuszek igły będzie traumaty- zował tkanki i będzie powodował duży ból przy kolejnych wkłu- ciach. ST Tekst i zdjęcia: OSA Praktyka 3 Ryc. 5 Ryc. 6 Ryc. 7 Ryc. 8 AD

Dental Tribune Polish Edition

przegląd stron