Dental Tribune Polish Edition

2 CAD/CAM Tribune Polish EditionPraktyka skroniowo-żuchwowych, skróco- ny dolny odcinek twarzy. Badanie wewnątrzustne Uogólnione starcia zębów, brak międzyzębowy w żuchwie po stronie lewej, zaniżona wyso- kość zwarcia. Plan leczenia • ustalenie zwarcia konstrukcyj- nego w RC i zwiększonym wy- miarze pionowym odbudowami tymczasowymi, • wymiana uzupełnień tymcza- sowych na ostateczne – korony, licówki, onlay’e, • uzupełnienie braku międzyzę- bowego koroną na implancie. Etap I Po przeprowadzonej depro- gramacji, ustalono RC metodą Dawsona i zarejestrowano przy pomocy płytki z twardego wo- sku. Następnie zeskanowano oba łuki bez preparowania filarów. Relację obu łuków zarejestrowa- no również skanerem w ustalonej uprzednio RC i zwiększonym wy- miarze pionowym (Ryc. 2). Etap laboratoryjny Odpowiednio przygotowane pliki zostały automatycznie wy- słane drogą mailową bezpośred- nio do laboratorium i tam pod- dane dalszej obróbce. Dzisiejsza nowoczesna pracownia technicz- na opiera się w dużym stopniu na technikach digitalnych. Odebrane skany poddawne są wstępnej ob- róbce w programie Model Builder, a następnie zostaje wytworzony model – najpierw wirtualny, a na- stępnie po przesłaniu do drukarki 3D – model rzeczywisty. Wszelkie dane zapisane w skanerze w po- czątkowej karcie pacjenta wędrują razem z plikiem pola protetyczne- go do odpowiednich kooperantów. Współczesny model stomato- logii cyfrowej to nie tylko kom- fort skanowania czy uzyskanie wysokiej precyzji. To przede wszystkim przyspieszenie wy- konywania prac protetycznych. Jak wspomniałam, wytworzenie modeli wirtualnych pozwala na rozpoczęcie pracy niezależnie od wydrukowanych modeli rzeczy- wistych. Zestawione łuki zębowe aplikujemy do wirtualnego arty- kulatora, aby wykonać pracę pro- tetyczną w artykulacji dynamicz- nej. Jeżeli chcielibyśmy pracować na ustawieniach indywidualnych dla pacjenta, nieodzownym jest przygotowanie wcześniej po- miaru łukiem twarzowym, po- branie kęsów czynnościowych, a następnie po ustaleniu kątów, 1 Ryc. 7: Skan opracowanych filarów. Ryc. 8: Modele zestawione w wirtualnym artykulatorze. Ryc. 9: Wydrukowane modele analogowe. Ryc. 10: Gotowe korony e.max licowane ceramiką. Ryc. 11a, b: Zacementowane korony na filarach od 13 do 23. Ryc. 12: Filary zębów dolnych, widoczny duży ubytek tkanek. Ryc. 13: Gotowe licówki na zęby dolne od 33 do 43. Ryc. 14a, b: Zacementowane licówki. wpisanie ich w program artykula- tora wirtualnego. Opisywanyprzypadekzakłada wykonanie pracy w zwarciu kon- strukcyjnym. Z racji przebudowy wysokości zwarcia, pierwszym założeniem było przygotowanie pacjenta na podniesienie zwarcia i znalezienie właściwych relacji zębowych przy prawidłowym zaguzkowaniu. Praca digitalna bardzo ułatwia kontrolę kolejnych etapów, a dodatkowo lekarz den- tysta i technik dentystyczny nie wykonują pracy na zasadzie prób i błędów. Każdy etap może być dowolnie modyfikowany przed końcowym wycięciem pracy protetycznej. Pierwszy etap: korony, liców- ki i onlay’e tymczasowe zostały przygotowane w formie nakładek bez konieczności preparacji tkanki zęba (Ryc. 3 i 4). Taki tok postę- powania daje bezpieczeństwo, że planowanie pracy przebiega zgod- nie z założeniami i nie zrodzi pro- blemów w dalszym postępowaniu. Drugietaptowymianauzupeł- nień tymczasowych na ceramicz- ne – w tym przypadku z ceramiki e.max. Wymiana ta odbywa się etapowo. Wcześniej przygotowa- ne nakładki utrzymują zakładaną wysokość i krok po kroku zostają odcięte od pozostałej konstrukcji. Takie postępowanie gwarantuje bezpieczeństwo prac ostatecznych oraz niezmienność ustalonego zwarcia konstrukcyjnego. Trzeci etap to przygotowa- nie łączników indywidualnych. Skaner pozwala użytkownikowi wykonać perfekcyjne łączniki. Oczywiście, wiele zyskujemy, przenosząc pozycję implantu za pomocą obrazu, a nie tradycyj- nego transferu wyciskowego, ale więcej osiągamy kreowaniem in- dywidualnego profilu wyłaniania. Ci lekarze, którzy poczuli smak pracy łącznikami indywidualnym zrozumieją, jak ważnym elemen- tem jest przeniesienie wcześniej wypracowanego profilu wyłania- nia za pomocą zdjęcia, a nie masy wyciskowej. Po odkręceniu śruby gojącej dziąsło natychmiast się deformuje. Oprócz procesu za- padania się, dodatkowo technika wyciskowa dociska je do transfe- ra, tym samym przekazujemy do pracowni fałszywy obraz ciężko wypracowanego profilu wyła- niania. Inaczej jest w przypadku skanera. Czas reakcji skanera na obszar dziąsła wokół implantu wynosi 15-20 s. Przesłany obraz otwiera przed technikiem wyko- nanie abutmentu ze wszystkimi walorami pracy indywidualnej. Wiele czasu upłynęło za- nim świat zrozumiał, że łączniki wykonywane w całości z tlen- ku cyrkonu są bardzo awaryjne. Siły działające na śrubę i okolice gniazda łącznika powodują pęka- nie tej okolicy. Dlatego zbawien- nym stała się technologia wyko- nywania łączników hybrydowych, stanowiących doskonale połącze- nie wytrzymałej części tytanowej z wysoce estetyczną naklejoną częścią z tlenku cyrkonu. Połącze- nie tytanowego wnętrza impalntu z tytanową bazą łącznika gwaran- tuje brak ścierania tytanu przez tlenek cyrkonu i ułatwia lekarzo- wi właściwe przykręcenie śruby w zakresie gniazda metalowego. Wykonana nadbudowa ceramicz- na zapewnia wysokie efekty este- tyczne. Tak przygotowane łączniki mogą być zaprojektowane i wyko- nane bez konieczności pobierania wycisku. Skanowanie za pomocą scanbody (odpowiednik transferu wyciskowego) uruchamia proces digitalnego wykonania łącznika. Jeszcze przed drukowaniem rzeczywistego modelu możliwe jest przygotowanie części do połą- czenia i końcowego opracowania łączników. Kontrola kliniczna Po otrzymaniu uzupełnień z la- boratorium dokonano przymiarki w ustach pacjenta i po sprawdze- niu poprawności relacji centralnej i pionowego wymiaru zwarcia z wcześniej ustalonym, zacemen- towano uzupełnienia przy pomocy kompozytu flow (Ryc. 5a-c). Zwykle uzupełnienia tymcza- sowe pacjent użytkuje 3-4 tygo- dnie w celu adaptacji układu mię- śniowo-stawowego. W tym czasie wykonujemy ewentualne korekty zwarcia i ruchów bocznych. Po okresie adaptacyjnym uzupełnie- nia wymieniane są sekwencyjnie, aby nie zaburzyć prawidłowych relacji zwarciowych. Ryc. 7 Ryc. 11b Ryc. 8 Ryc. 12 Ryc. 9 Ryc. 13 Ryc. 10 Ryc. 14a Ryc. 11a Ryc. 14b

Dental Tribune Polish Edition

przegląd stron