Dental Tribune Netherlands Edition

3Binnenlands nieuwsdental tribune - netherlands editionfebruari 2015 www.qualitypractice.nl BEKIJK HET NIEUWE PROGRAMMA EN WORD LID De norm in professionele nascholing Het mandarijnennetje dat moest doorgaan voor een implantaat voor vrouwen met een verzakking. (foto: Radar) Screening implantaten faalt TEKST: MARIEKE EPPING HILVERSUM – Het Europese sys- teem voor de keuring van medi- sche implantaten deugt niet. Dat concludeert Radar in de uitzen- dingen van 1 en 8 december. Het televisieprogramma toonde aan dat het CE-certiﬁcaat voor een implantaat of medisch hulpmid- del kan worden verkregen zonder enig bewijs voor de werkzaam- heid of veiligheid van het pro- duct, of zelfs zonder het daad- werkelijke implantaat te tonen. Het programma deed uitge- breid onderzoek naar de goed- keuringsprocedure voor im- plantaten. Journalisten van het programma deden zich voor als fabrikant van een nieuw soort bekkenbodemmatje, een hulp- middel voor vrouwen die last hebben van een verzakking. In werkelijkheid was het een man- darijnennetje. Met slechts en- kele bewerkte foto’s en een pro- ductomschrijving kregen de journalisten de toezegging dat het ‘implantaat’ een CE-certiﬁ- caat kon krijgen. De journalisten vonden met hun implantaat gehoor bij de keu- ringsinstanties in Italië, Turkije en Oostenrijk. Deze voeren tegen betaling een ‘controletraject’ uit, dat uiteindelijk een CE-certiﬁce- ring op moet leveren. Dat con- troletraject blijkt echter weinig voor te stellen. Eén instantie zei alleen het papierwerk te contro- leren, een ander wilde pas in de fabriek komen kijken als het pro- duct al een jaar op de markt was. Alle drie de instanties schatten de kans op goedkeuring van het product op 90 tot 100 procent. Het omschreven product was echter duidelijk ondeugdelijk. Be- halve dat het een mandarijnen- netje betrof, had Radar nog an- dere ‘boobytraps’ ingebouwd in de aanvraag. Zo is het product gebaseerd op een matje dat in de Verenigde Staten al van de markt is gehaald wegens ernstige bij- werkingen. Ook zou het zijn ge- maakt van materiaal dat niet in contact mag komen met mense- lijk weefsel en stond letterlijk in de productomschrijving dat één op de drie vrouwen die het im- plantaat geplaatst kregen, ern- stig verminkt zou raken. Geen van deze punten werd door de keuringsinstanties als problema- tisch aangemerkt. In tegenstelling tot de uitge- breide test- en toetsingsprocedu- re voor een nieuw medicijn, blijkt uit de uitzendingen dat de pro- cedure voor implantaten amper iets voorstelt. De fabrikant kan bijna alle aspecten van de proce- dure beïnvloeden, tot en met de lijst ‘onafhankelijke’ experts die het product moeten beoordelen aan toe. Als er vervolgens met het implantaat problemen optreden, is er geen officiële, openbare mel- dingsprocedure, laat staan een te- rugroep-verplichting zoals bij au- tomerken gebeurt. Minister Edith Schippers (VWS) liet een dag na de uitzen- ding weten “geschokt” te zijn door wat Radar had aangetoond. Zij hamerde op het belang van implantaatregisters, zoals de pi- lot die nu loopt voor borstim- plantaten. Mondjesmaat worden dit soort registers in de verschil- lende lidstaten ingevoerd, maar er bestaat nog geen verplichting. Een probleem in de huidige si- tuatie is dat artsen en patiën- ten het CE-certiﬁcaat als gerust- stellend keurmerk beschouwen, hoewel er geen gedegen toetsing aan ten grondslag ligt. Ook den- tale implantaten moeten CE-ge- certiﬁceerd zijn voordat zij op de Europese markt mogen komen. Dat een implantaat uitgebreid en met succes is getest op patiënt- veiligheid, is daarmee echter niet aangetoond. Radar heeft een lijst met vragen opgesteld die patiën- ten kunnen stellen bij de intake voor een implantaat. De Orde van Medisch Specialisten staat ach- ter deze vragenlijst en roept haar leden op de vragen samen met de patiënt te beantwoorden. Het is dus goed mogelijk dat ook tand- artsen binnenkort van patiënten deze vragenlijst krijgen voorge- legd. De lijst, evenals de twee af- leveringen, zijn terug te vinden op de website van Radar. ■ Het mandarijnennetje tegen bekkenbodem- verzakking kwam probleemloos door de screening Tandartspraktijken minder lang open 35,0 36,0 37,0 38,0 39,0 40,0 41,0 2012 2014 Het gemiddelde aantal uren dat tandartspraktijken open waren in 2012 en 2014, uitgesplitst per provincie. (beeld: 123tandarts.nl) AMSTERDAM – Tandartspraktij- ken in Nederland waren in 2014 gemiddeld 38,7 uur per week open. In 2012 was dat nog 39,1 uur per week. Dat blijkt uit een vergelijking van ruim 5000 prak- tijken door vergelijkingssite 123tandarts.nl. Mogelijke verkla- ringen zijn een teruglopend tand- artsbezoek vanwege de crisis en afgenomen vergoedingen door zorgverzekeraars. 123tandarts.nl bekeek per pro- vincie de totale tijd dat tand- artspraktijken gemiddeld open waren. Dit bleek in geen enke- le provincie meer dan 40 uur te zijn. In Nederland is 26,8% van de tandartsen op vrijdagmiddag dicht, in Overijssel zelfs 34,9%. Ruime openingstijden wor- den in het algemeen beschouwd als blijk van service naar patiën- ten toe, omdat het voor veel van hen lastig is om tijdens kantoor- uren een afspraak te plannen: werkgevers geven meestal geen vrij om naar de tandarts te gaan. Daarnaast plannen zelfstandi- gen hun tandartsbezoek het liefst ’s avonds, zodat hun klanten niet de dupe worden. Toch is slechts een klein percentage van de prak- tijken na zes uur ’s avonds nog open. Landelijk gezien is slechts 8,3% van de praktijken één avond in de week na zes uur nog geopend. Zeeland scoort op dat vlak het laagst met een avondopenstelling bij slechts 3,8% van de praktijken. “Het onderzoek laat zien dat het voor veel mensen een pro- bleem is om buiten werktijd met een tandarts af te spreken,” constateert Kune Burgers van 123tandarts.nl. Nu patiënten steeds meer zelf moeten betalen voor hun tandartskosten, wordt verwacht dat patiënten kritischer zullen kijken naar hun tandarts- praktijk. Ruime openingstijden kunnen een belangrijk criterium vormen op het gebied van service, aldus Burgers. ■ > vervolg van pagina 1 Tandkliniek CDC zegt in een reactie zich van geen kwaad be- wust te zijn. De kliniek erkent dat ongediplomeerde eigenaren een behandeladvies geven, maar werpt tegen dat de werkwijze “ge- heel volgens de regels” is. “We vinden het vervelend dat door het programma de indruk wordt ge- wekt dat het stellen van een di- agnose uitsluitend voorbehouden is aan een tandarts, dit is zeer ze- ker niet het geval (zie bijlage Wet BIG). Ook in andere zorgsectoren zie je dat het advies niet door de behandelend arts wordt gegeven; hierdoor kunnen we meer tijd en aandacht geven aan de patiënt. [..] Het opgestelde behandelplan wordt altijd voorgelegd aan de be- handelend tandarts,” aldus CDC, dat in het programma liet weten dat het “geenszins de bedoeling is om patiënten te misleiden.” Formeel heeft de kliniek gelijk met de opmerking over de Wet BIG: er wordt al vele jaren gedis- cussieerd of de medische diagno- se in deze wet een voorbehouden handeling moet worden, maar deze stap is tot op heden (nog) niet gezet. Afgezien van het feit dat patiënten duidelijkheid moe- ten krijgen over wie tandarts is en wie niet, is CDC daarom niet in overtreding. Desondanks is er binnen de beroepsgroep veel weerstand tegen niet-tandart- sen die verstrekkende diagnosen stellen. De KNMT pleit er al jaren voor dat alleen tandartsen mo- gen diagnosticeren. Dat is niet verwonderlijk, aangezien de di- agnose alom als een cruciaal sta- dium van de behandeling wordt beschouwd. Tandarts Tristan Staas vertel- de voor de camera van De Moni- tor dat hij een ongediplomeerde diagnose niet alleen onwenselijk, maar ook gevaarlijk voor de pati- ent vindt. “In een behandelplan worden belangrijke beslissingen genomen die patiënten levenslang kunnen beschadigen,” benadrukt Staas. Een andere, anonieme tandarts stelt ernstige vraagte- kens bij de behandeling die Roy Donders in het ﬁlmpje op de website geadviseerd kreeg. “Het is bizar dat bij een jongen van 24 ge- zonde tanden worden afgeslepen om er kronen op te plaatsen. Je kunt er vergif op innemen dat hij ontstekingen krijgt.” De Inspectie voor de Gezond- heidszorg (IGZ) beperkte zich tot algemene bewoordingen en liet aan De Monitor weten dat “het zichzelf presenteren als tandarts zonder dat je daarvoor de juis- te behandeling hebt gevolgd, een overtreding is en zodoende ook beboetbaar. Als de inspectie zo- iets vaststelt, komt zij in actie.” Onduidelijk is of de IGZ in dit concrete geval besloten heeft in actie te komen. Tandkliniek CDC meldt op haar website dat de IGZ bevestigd zou hebben dat er geen onderzoek tegen de praktijk loopt. Tandkliniek CDC prijkte in 2013 op een VGZ-lijst van “bui- tensporig declarerende tandarts- praktijken.” CDC liet Omroep Brabant destijds in een reactie weten dat de hoge declaraties “al- les te maken hebben met het feit dat wij ons richten op een speci- ﬁek segment, namelijk patiënten met een behandelachterstand en met uitgebreide tandheelkundige problemen.” ■ De eigenaren doen zich voor als tandarts en stellen zelfstandig diagnosen

Dental Tribune Netherlands Edition

Pages Overview