Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition

11Excerptdental tribune - netherlands editionnovember 2014 Afbeelding 8a-b. a. Solo-opname waarop bij het implantaat botverlies ten gevolge van peri-implantitis te zien is. b. Alleen een flapoperatie geeft een duidelijk, driedimensionaal beeld van het botdefect. Afbeelding 9a-d. De stadia van onbehandelde peri-implantitis. Achtereenvolgens: lichte botafbraak, progressie, angulaire botafbraak en horizontale botafbraak. Afbeelding 10. Biofilm op geconnecteerde implantaatkronen 45 en 46 (foto: D. Anssari Moin). Afbeelding 11. De vijf ontwikkelingsfasen van biofi lm: contaminatie, kolonisatie, groei en ontwikkeling en host response op de biofilm, en tot slot, verdere verspreiding van de infectie. Afbeelding 12a-d. (a) Solo-opname van een implantaatgedragen cantileverbrug. Bij implantaat 36 is sprake van ernstige botafbraak. De kroon op implantaat 37 zit niet op zijn plaats (foto: H.R. Hoogeveen). (b) Het implantaat 36 is met behulp van een implant removal tool verwijderd (foto: H.R. Hoogeveen). (c) De biofilm op de windingen van het implantaat, 125x vergroot (foto: C.S. Tastebe). (d) De gekoloniseerde bacteriën ingebed in een extracellulaire polymere matrix, 10.000x vergroot (foto: C.S. Tastebe). Afbeelding 13. Explantatie (foto: H. Kuit). a a a b b b c c d d bereikbare vlakken (abutment, kroon) zijn beter schoon te ma- ken dan ruwe, slecht toeganke- lijke oppervlakken zoals de win- dingen van het implantaat.15 De slijmklonten waaruit biofilm be- staat, bieden een veilig onderko- men aan de bacteriën. Daardoor hebben antiseptische mond- spoelmiddelen nauwelijks effect op biofilm. In hoofdstuk 6 wordt nader ingegaan op de reinigings- protocollen die van toepassing zijn als de mucosa rondom een implantaat gezond is, bij muco- sitis, peri-implantitis en bij post- peri-implantitis. 2.6 Verloop Mucositis en peri-implantitis vor- men een serieuze bedreiging voor implantaten. Op implantaatni- veau bedraagt de prevalentie van mucositis op de lange termijn ongeveer 30%, bij peri-implan- titis ligt dit op gemiddeld 15%.16 Daaruit blijkt dat de percentages van mucositis en peri-implantitis congrueren met die van gingivi- tis en parodontitis. De prevalen- tie van peri-implantaire muco- sitis en peri-implantitis is sterk afhankelijk van de onderzoeks- populatie waarop de resultaten zijn gebaseerd. Zo zal het uitslui- ten van patiënten met een ‘paro- verleden’ of bij wie botopbouwen zijn toegepast, lagere ziekteper- centages opleveren. Hogere per- centages worden daarentegen ge- vonden wanneer het vóórkomen van mucositis en peri-implantitis niet op implantaat- maar op pati- entniveau wordt gemeten. Patiënten die vatbaar zijn voor parodontitis hebben een ver- hoogd risico op het krijgen van peri-implantitis. Ook roken en het langdurig hebben van peri- implantaire mucositis verhogen het risico. Bij een onbehandelde peri-implantitis kan het implan- taat door het voortschrijdende botverlies binnen afzienbare tijd verloren gaan. Over de behandel- resultaten van peri-implantitis bestaat geen eensluidend oor- deel. Wel is men het erover eens dat peri-implantitis meestal al- leen via de chirurgische weg te behandelen is. Met behulp van een flapoperatie, waarbij de bio- film op het implantaatoppervlak wordt verwijderd en er door poc- ketreductie weer een reinigbare situatie ontstaat, is het ontste- kingsproces af te remmen. Bij de flapoperatie wordt soms getracht het botdefect dat door de peri-implantitis is ontstaan, door middel van GBR-technieken (guided bone regeneration) of een botopbouw te herstellen. Behan- delingen, zowel die met resec- tieve technieken als die met bo- topbouwtechnieken, laten in de literatuur echter wisselend suc- ces zien. Helaas gaat een aantal implantaten met peri-implantitis uiteindelijk toch verloren. ■

Pages Overview