Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download
ePaper created 2014-09-22, 13:06:36 | version 1.30.01
31313_2014 CAD/CAM Opis przypadku _ Łączniki indywidualizowane lizujący funkcjonalność i estetykę odbudowy (Ryc. 7). W celu prawidłowego osadzenia anato- micznego, dostosowanego do pacjenta łącz- nika, wykręcono śrubę gojącą i wyłyżeczko- wano wolną ziarninę z kieszonki dziąsłowej wokół implantu (Ryc. 8). Dziąsło wokół im- plantu znieczulono obwodowo w celu zmi- nimalizowania dyskomfortu odczuwanego przez pacjenta w wyniku nacisku na tkankę miękką po wkręceniu zbyt dużego łącznika. W przypadku zastosowania epinefryny ist- nieje duże zbielenie tkanki dziąsła w wyniku zwężenia naczyń. Łącznik jest wprowadzany do wnętrza implantu, odpowiednio ustawiany, mocno do- ciskany, a następnie dokręcany śrubą zgodnie z wytycznymi dostarczonymi przez producen- ta. Podczas procesu dokręcania anatomiczny łącznik wywiera nacisk i powoduje zbielenie otaczających tkanek miękkich otaczających implant (Ryc. 9 i 10). Prawidłowe umiejsco- wienie łącznika należy zweryfikować radio- graficznie w celu upewnienia się, że pod łącz- nikiem nie została uwięziona tkanka miękka, która może przeszkadzać w pełnym zespole- niu łącznika z platformą implantu. W przypadku wykorzystania indywidu- alizowanych do potrzeb pacjenta łączników ATLANTIS często możliwe jest założenie ostatecznej korony podczas tej samej wi- zyty, na której wprowadzany jest łącznik. Ostateczna korona może zostać przygotowana przed wizytą pacjenta poprzez zamówienie duplikatu łącznika z pliku cyfrowego użyte- go do projektowania.7,8 Duplikat ten jest do- kładnym odlewem, na którym nabudowuje się koronę. Zgodnie z naszymi obserwacjami klinicznymi, w rutynowej kontroli tak moco- wanych w uciskanych kieszonkach łączników występuje powtarzalna zdrowa odpowiedź tkanki miękkiej z utrzymaniem stałości kon- turów tkanki twardej i miękkiej z upływem czasu (Ryc. 11 i 12). _Wnioski Użycie wytwarzanych technologią CAD/CAM indywidualizowanych dla pacjen- ta łączników ATLANTIS może pomóc w eli- minacji konieczności stosowania gotowych śrub gojących do tkanki miękkiej, zapewnia- jąc naturalną anatomię i optymalne wyni- ki estetyczne odbudowy uzębienia na bazie implantu. Dopasowane do pacjenta łączniki z określoną budową dolnej kryzy oraz wysta- jącego profilu, dostosowane do określonego sposobu i lokalizacji implantu mogą być wy- korzystane do naprężania niewielkich, okrą- głych kieszonek dziąsłowych nad implantem w kierunku zewnętrznym i przyjmowania przez nie kształtu łącznika tak, aby kontury tkanki miękkiej i ostatecznej korony wygląda- ły naturalnie. Przy użyciu tej techniki często dochodzi do przejściowego zbielenia tkanki miękkiej w czasie zakładania łącznika, jednak ma to minimalny wpływ na długoterminowy stan zdrowia tkanki twardej i miękkiej, zwłaszcza w przypadku stosowania implantów z we- wnętrznym połączeniem stożkowym. Stosowanie dopasowanych do potrzeb i warunków pacjenta łączników, tak do celów modelowania tkanki miękkiej, jak i w charak- terze ostatecznych łączników, wiąże się z istot- nymi korzyściami klinicznymi w porównaniu z podejściem tradycyjnym, w tym z uprosz- czeniem procesu konturowania tkanki wokół implantów dla lekarza oraz ze zmniejszeniem liczby zabiegów, dyskomfortu okołozabiego- wego i skróceniem czasu gojenia._ Piśmiennictwo dostępne u wydawcy. Julian Osorio, DMD Osorio Dental Group 60 Federal Street Boston, Massachusetts 02210, USA www.watkinosorio.com Robert B. Kerstein, DMD Back Bay Dental Care 21 Bay State Rd, Suite 3, Boston, Massachusetts 02215, USA _autor