Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition

6 Interview dental tribune - netherlands edition september 2014 Congres voor Tandartsen én Mondhygiënisten Vrijdag 31 oktober 2014 - RAI Amsterdam Diagnostiek8 lezingen over tandheelkundige diagnostiek in de praktijk www.diagnostiek.org Schrijf u nu in! 8 lezingen, 8 sprekers misschien op hun tachtigste nog wel implantaten. Dan gaat die medische achtergrond veel meer een rol spelen. Waar moet een tandarts bij diagnostiek op letten? Je moet je realiseren dat je veel medische aandoeningen in de mond kunt zien en dat een ora­ le afwijking een onderliggende medische oorzaak kan hebben. Als tandarts kun je soms al heel vroeg een ziekte opsporen bij een patiënt en deze met een gerichte vraag doorsturen naar de huis­ arts. Een mooi voorbeeld is het verhaal van een tandarts met wie ik veel samenwerk als docent op ACTA, die een nieuwe praktijk had overgenomen. Een aantal van zijn nieuwe patiënten kreeg in­ eens hevige parodontale proble­ men, geheel out of the blue. Het waren patiënten die altijd gezond tandvlees en een goede mond­ hygiëne hadden, dus dat kon die plotselinge parodontitis niet ver­ klaren. Van onze werkoverleggen had hij onthouden dat parodonti­ tis één van de eerste verschijnse­ len van diabetes kan zijn. Met die kennis in het achterhoofd stuur­ de hij patiënten met dat vermoe­ den naar de huisarts en inder­ daad: hij heeft er al drie of vier patiënten uitgepikt die diabetes bleken te hebben. Worden tandartsen daar voldoende in geschoold? In de opleiding is zeker de laat­ ste jaren meer aandacht gekomen voor de medische kant. Tot voor kort hadden we bij ACTA een spe­ ciale polikliniek voor patiënten met achterliggende complexe me­ dische problemen, die daardoor extra aandacht vroegen. Bijvoor­ beeld mensen die net een hartin­ farct hadden gehad of kankerpa­ tiënten. De laatste jaren komen er zoveel meer patiënten met een achterliggend medisch probleem bij de algemeen practicus, dat wij hebben besloten dat elke tandarts daarop voorbereid moet zijn en wij ons onderwijs dus moeten aan­ passen. Nu worden deze patiën­ ten integraal in de gewone kliniek behandeld door onze studenten, onder supervisie van mijn collega- artsen van de vakgroep Medisch Tandheelkundige Interactie. Enkele maanden geleden deed de KNMT het voorstel om tandartsen ook medische screeningen te laten doen, bij­ voorbeeld op suikerziekte en hoge bloeddruk. Vindt u dat een goed idee? Daar zitten twee kanten aan. Voor tandartsen die zich meer willen toespitsen op medische aspecten kan het een aardige aanvulling zijn. Daarentegen lijkt het mij geen goed idee als alle tandartsen dit moeten gaan doen. Vooropgesteld dat je er de juiste (bij)scholing voor volgt en je verre houdt van het stellen van een medische diagnose, of zelfs het starten van een behandeling, kan het een leuke en waardevol­ le aanvulling zijn. Een tandarts ziet zijn patiënten standaard één of twee keer per jaar, terwijl je al­ leen naar de huisarts gaat als je klachten hebt. Het kan ook bij­ dragen aan een goede samenwer­ king tussen tandarts en huisarts. Daar ontbreekt het nu vaak aan. Moeten tandartsen meer samenwerken met huis­ artsen? Huisartsen en tandartsen zou­ den veel meer met elkaar moe­ ten overleggen en samenwerken. Dat is voor beide partijen leer­ zaam. Ik heb in mijn eigen oplei­ ding misschien drie uur college over tandheelkunde gehad; veel (huis)artsen weten nauwelijks iets van tandheelkunde. Daar­ door zie je dat een huisarts een patiënt met mondklachten vaak doorstuurt naar de KNO-arts of kaakchirurg, terwijl het wellicht iets simpels is dat de tandarts ook kan verhelpen. Omgekeerd weten tandartsen vaak niet dat een orale afwijking ook een me­ dische oorzaak kan hebben, of welke implicaties een bepaalde ziekte heeft voor de tandheel­ kundige behandeling. Precies daarin willen wij onze studenten meer en meer scholen. Van elke tandarts wordt verwacht dat hij met een medische vragen­ lijst controleert of een patiënt be­ paalde ziekten heeft of medicijnen gebruikt. Wij leren de studenten vervolgens: wat betekenen de ver­ kregen antwoorden nu voor mij als tandarts? Welke vragen moet ik extra stellen, welke voorzorgs­ maatregelen moet ik nemen, kan ik alle behandelingen wel uitvoe­ ren, etc. Het gaat om de wisselwer­ king tussen medisch en tandheel­ kundig, zodat je niet alleen weet dat de parodontitis bij die patiënt door zijn diabetes komt, maar ook wat je aan diabetesgerelateerde parodontitis kunt doen. Of dat het misschien vanzelf wel verbetert, wanneer iemands bloedsuiker­ spiegels gestabiliseerd zijn. Heeft een tandarts wel de ruimte om het medische aspect van diagnostiek mee te nemen? Het declareren van medische di­ agnostiek is een lastig punt. Op dit moment is er één code, C22, voor het afnemen van een schrif­ telijke medische anamnese. Dat is meer dan er vroeger was, na­ melijk niets, maar het dekt na­ tuurlijk lang niet alles. Als jij een patiënt krijgt met vijf chronische aandoeningen en een medica­ tielijst met twintig verschillende middelen, dan ben je natuurlijk wel flink langer bezig dan wan­ neer iemand op alle vragen ‘ge­ zond’ invult. Gelukkig kijkt de KNMT op dit moment kritisch naar de huidige tandartstarieven, onder andere die voor medische diagnostiek, zodat de verschil­ lende handelingen hopelijk een passend tarief krijgen. Net als Michiel de Cleen spreekt ook u op het congres Diagnostiek in de praktijk. Wanneer moeten volgens u de alarmbellen gaan rinkelen bij een tandarts? Mijn stokpaardje is het gebruik van antistollingsmiddelen, daar moet je als tandarts echt alert op zijn. Evenals het gebruik van bis­ fosfonaten. Sowieso moet je altijd weten welke medicatie je patiënt gebruikt. Daarnaast is het goed als je met je anamnese patiën­ ten eruit pikt die het risico lopen acuut onwel te worden en je daar met de gehele praktijk op voorbe­ reidt. Wat betreft het ‘oppikken’ van onderliggende medische aan­ doeningen is, naast parodontitis als signaal voor diabetes, ook bij­ voorbeeld leukemie te zien in de mond, in de vorm van hevige zwel­ lingen. Hiv geeft ook als een van de eerste symptomen afwijkingen in de mond, al komen we dat in de Westerse wereld door de goede behandeling steeds minder tegen. Het is vooral belangrijk om goed te kijken en door te vragen, en je te realiseren dat de mond echt de spiegel van de gezondheid is.  ■ Ernstige parodontitis bij een patiënt met diabetes. > vervolg van pagina 4 Denise van Diermen.

Pages Overview