Dental Tribune Polish Edition

2 Laser Tribune Polish EditionPraktyka systemu dostarczającego aerozol powietrzno-wodny w miejsce od- działywanie lasera na ząb. Wyniki pierwszej sekwencji testów były obiecujące i przeko- nały firmę Fotona do inwestycji w poważne badanie i rozwój oraz opracowanie głowicy skanera o mniejszym rozmiarze, możli- wym do zastosowania w jamie ustnej. Po opracowaniu tego urzą- dzenia, nowy zoptymalizowany skaner dentystyczny poddano kolejnej serii testów in vitro, a po wykazaniu jego skuteczności w badaniu pod mikroskopem optycznym (Ryc. 1) oraz SEM, kolejnym etapem było przejście do testów in vivo na ludziach. Materiał i metoda Wykorzystanym urządze- niem laserowym był LightWalker (Fotona, Ryc. 2). Głowica ska- nera jest podobna do normalnej głowicy bezkontaktowej lasera Er:YAG. Mechanizm skanujący jest wbudowany w ergonomiczną obudowę, mieszczącą się w dło- ni operatora, z dodatkowym ka- blem elektrycznym dostarcza- jącym dane cyfrowe z lasera do zwierciadeł skanujących (Ryc. 3). Jego aplikacja jest taka sama jak w przypadku normalnej głowicy bezkontaktowej. Jedyną różnicą jest fakt, że pokrywa ona większy obszar niż głowica standardowa. Jest przydatna ponieważ obejmuje większy obszar albo po przyci- śnięciu przycisku na ekranie może być stosowana jako klasyczna gło- wica punktowa. Głowica skanera może więc być stosowana w róż- nego rodzaju terapiach, ponieważ przełączenie skanera w tryb zwy- kłej głowicy nie pociąga za sobą konieczności zmian sprzętowych. Na ekranie dotykowym do- stępne są następujące ustawienia głowicy skanera (Ryc. 4): • skanowanie kształtu obszaru (okrągłego, prostokątnego, sze- ściokątnego), • rozmiar skanowanego obszaru (szerokość i długość prostoką- ta, średnica okręgu i sześcio- kąta), • liczba segmentów skanowania (funkcja wymaganej głęboko- ści ablacji), • opóźnienie pomiędzy kolejny- mi skanami (czas trwania prze- rwy pomiędzy skanami). Co więcej, wszystkie parame- try dostępne w klasycznej głowi- cy (energia, częstotliwość, tryb, spray) są również wykorzystywa- ne w głowicy skanera. Ogranicza- jąc jedną ze stron prostokątnego kształtu, można uzyskać liniowe cięcie, bez przesuwania głowicy, np. aby odciąć wierzchołek ko- rzenia w endodoncji lub wykonać nacięcie w chirurgii tkanek mięk- kich. W niniejszym badaniu wstęp- nym przedstawiono zastosowanie kliniczne, ilustrujące wykorzystanie nowej technologii lasera Er:YAG. Przypadek 1: Laserowe utwardzanie szkliwa do mocowania klamer ortodontycznych Zastosowanie lasera Er:YAG do przygotowania szkliwa w celu poprawy siły przylegania żywicy kompozytowej zaproponowało kilku autorów, nie tylko w stoma- tologii zachowawczej, ale również do mocowania klamer w ortodon- cji.13 Kilka badań, opierających się na badaniach mikrowycieków wykazało, że najlepsze wyniki osiąga się przy próbkach naświe- tlanych promieniem Er:YAG.14 Dodatkowo, badanie in vitro na wyrwanym ludzkim zębie wyka- zało, że przygotowanie laserem Er:YAG daje mocniejsze wiąza- nie niż przygotowanie kwasem ortofosforowym.15 Co więcej, inni autorzy potwierdzają te wyniki, wykorzystując laser do przygoto- wania powierzchni szkliwa i za- bezpieczenia przed próchnicą.16 Jest to możliwe dzięki modyfika- cji kryształów hydroksyapatytu, co jest istotne w zapobieganiu powstawania stref odwapniania wokół klamer, zwłaszcza wśród pacjentów niedostatecznie dbają- cych o higienę jamy ustnej.17 Inną korzyścią płynącą ze stosowania lasera jest możliwość przygoto- wania bardzo małej powierzchni szkliwa, odpowiadającej wymia- rowi klamry. Początkowo propo- nowaliśmy technikę opartą na za- stosowaniu plastikowego wzorca o prostokątnych oknach mającego na celu ograniczenie naświetla- nego obszaru. Teraz, z użyciem głowicy skanera, procedura jest szybsza, łatwiejsza i bardziej pre- cyzyjna. Opisywany przypadek to te- rapia 14-letniej pacjentki, u któ- rej zastosowano stały aparat ortodontyczny górnego łuku. Zastosowane parametry były określone za pomocą obserwa- cji SEM, aby zapewnić najlepsze przygotowanie szkliwa w po- łączeniu z minimalną ablacją: 55 mJ, 8 Hz, tryb MSP, 4/6 na- dmuch powietrza/natrysk wody. Wymiar obszaru ablacji wyniósł 2,5x3 mm, a liczba naświetleń – 10, po 1 na każdy ząb. Przypadek 2: Leczenie plamek związanych z Amelogenesis imperfecta na stałych siekaczach Amelogenesis imperfecta to grupa uwarunkowanych gene- tycznie zaburzeń, które w głównej mierze dotyczą ilości, struktury i kompozycji szkliwa.18 W typie niedojrzałym zęby dotknięte choro- bą charakteryzują się nakrapianym, ciemnym biało-brązowym lub żół- tawym kolorem szkliwa, które jest bardziej miękkie niż normalnie. Typ obejmujący hipokalcyfikację charakteryzuje się przebarwionym, miękkim oraz łatwo odłączającym się szkliwem, tymczasem w typie z hipoplazją szkliwo jest dobrze zmineralizowane, choć jego ilość jest ograniczona.19 W naszej codziennej praktyce mieliśmy do czynienia z kilkoma młodymi pacjentami z cechami przebarwień na przednich zębach, którzy potrzebowali leczenia ze względów estetycznych. Z powo- du niemożności leczenia tych pa- cjentów za pomocą klasycznych technik wybielających, konieczna była ablacja chorych stref i wypeł- nienie ubytków żywicą kompozy- tową. Opisaliśmy już wcześniej użycie lasera Er:YAG w tego ro- dzaju przypadkach, stanowiące dobry przykład minimalnie in- wazyjnej stomatologii20 , jednak zastosowanie skanera jeszcze bardziej zwiększa precyzję ablacji dzięki wcześniejszemu programo- waniu zakresu i głębokości strefy. Prezentowany przypadek to leczenie 18-letniego mężczyzny ze zmianami szkliwa w prawym górnym bocznym siekaczu, kle i pierwszym zębie przedtrzono- wym. Leczenie wykonano bez znieczulenia, z całkowitym cza- sem naświetlania 186 sekund. W tym przypadku zastosowano następujące parametry: 250 mJ, 10 Hz, tryb MSP, 4/6 nadmuch powie- trza/natrysk wody. Wymiar obsza- ru ablacji miał 3,5 mm średnicy, a liczba naświetleń wyniosła 15. Przypadek 3: Bezpośrednie kompozytowe licówki na stałych siekaczach W przypadkach obejmują- cych uszkodzenie koron przed- nich zębów wywołanych różnymi przyczynami, urazami lub bruk- sizmem, gdy pacjent nie chce wy- brać opcji protetycznej, rozwią- zaniem jest ablacja części szkliwa i bezpośrednie nałożenie warstwy żywicy kompozytowej. Bada- nia wykazały rolę lasera Er:YAG w poprawie przylegania żywicy do szkliwa,21,22 podobnie jak korzyści wynikające z użycia głowicy ska- nera mogącej ograniczyć objętość tkanki zębowej poddanej ablacji. Opisany przypadek dotyczy terapii 64-letniego mężczyzny w zakresie leczenia górnych siekaczy. Lecze- nie wykonano bez znieczulenia, z całkowitym czasem naświetlania wynoszącym 253 sekundy. W tym przypadku zastosowano następują- ce parametry: 300 mJ, 10 Hz, tryb MSP, 4/6 nadmuch powietrza/na- trysk wody. Wymiar obszaru abla- cji miał 4,5 mm średnicy, a liczba naświetleń wyniosła 15. Przypadek 4: Ponowne leczenie estetyczne starzejącej się odbudowy kompozytowej W niektórych przypadkach na odbudowach kompozytowych mogą po kilku latach powstać przebarwienia i plamki, szczegól- nie u pacjentów, którzy nie dbają o higienę jamy ustnej. Przedsion- kowa powierzchnia przednich zę- bów lub szyjki zębów przedtrzo- nowych mogą stanowić problem estetyczny. Z tego powodu zgło- Ryc. 5a Ryc. 5b Ryc. 5c Ryc. 7a Ryc. 7c Ryc. 7dRyc. 7b Ryc. 7a-d: Zniszczone korony zębów przednich (a), podczas ablacji szkliwa skanerem (b), po ablacji tkanki zębowej skanerem (c), po nałożeniu powłoki żywicy kompozytowej (d). Ryc. 6a Ryc. 6b Ryc. 6dRyc. 6c Ryc. 6a-d: Zmiany szkliwa w prawym górnym bocznym siekaczu, kle i pierwszym zębie przedtrzonowym (a), podczas leczenia skanerem (b), po ablacji zmian na szkliwie za pomocą skanera (c), po zakończeniu leczenia (d). Ryc. 5a-c: W trakcie utwardzania skanerem laserowym (a), po przygotowaniu szpilką pod klamry za pomocą skanera (b), mocowanie klamer zakończone (c). 4

Dental Tribune Polish Edition

Pages Overview