CAD/CAM - international magazine of digital dentistry - wydanie polskie

22 2_2014 CAD/CAM 22 Praktyka _ Skanery wewnątrzustne cecha charakterystyczna różnych systemów implantologicznych (Ryc. 9). Po prawidłowym połączeniu scan body z  implantem (przykręcamy śrubą łączącą) uruchamiamy ponownie skaner i rejestrujemy okolicę implantacji wraz z zębami sąsiednimi lub bezpośrednio przylegającym obszarem wału dziąsłowego (Ryc. 10-12). Po zakończe- niu drugiego etapu skanowania odkręcamy scan body i przykręcamy śrubę gojącą. Teraz pozostaje zarejestrowanie wzajemnego poło- żenia żuchwy i szczęki w zwarciu centralnym. W tym celu pacjent zagryza, a my skanujemy obszar 3 zębów górnych i dolnych wraz z wy- rostkiem zębodołowym. Po prawidłowej re- jestracji okluzji program komputerowy skła- da całe wcześniej zeskanowane łuki zębowe (Ryc. 13-15). Dzięki odpowiedniemu programowi może- my prześledzić punkty styczne w okluzji i w ten sposób ocenić prawidłowość relacji szczęki z żuchwą (Ryc. 16-18). W ten sposób wykona- liśmy pierwszą, zasadniczą część pracy klinicz- nej. Po wprowadzeniu adresu e-mail wysyłamy do laboratorium zarejestrowane obrazy. Rozpoczyna się część laboratoryjna pro- dukcji odbudowy protetycznej. Pierwszy jej etap to drukowanie modelu stereolitograficz- nego i umieszczenie w nim repliki implantu (Ryc. 19 i 20). Drukowany jest także model stereolitograficzny łuku przeciwstawnego. W oparcie o posiadane modele stereolitogra- ficzne technik dentystyczny przystępuje do pracy z łącznikiem protetycznym standardo- wym lub – jeżeli wymagają tego warunki – do projektowania, a  następnie wykonania łącz- nika indywidualnego z  tytanu lub cyrkonu. W opisywanym przypadku wykonano łącznik indywidualny (Ryc. 21 i 22). Wybór łącznika (standardowy lub indywi- dualny) jest podyktowany warunkami anato- micznymi, tzn. wysokością profilu wyłania- nia. W systemie Biomet3i do wysokości 4 mm możemy wykorzystać łącznik standardowy, bo 4 mm to wysokość profilu wyłaniania w tym łączniku. Wysokie profile wyłaniania 4-6 mm wymagają wykonanie łącznika indy- widualnego. Wybór materiału (tytan lub cyr- kon) to decyzje estetyczne. Po skończeniu pracy nad łącznikiem (łącz- nikami) technik wykonuje koronę lub most (Ryc. 23 i 24). Nie omawiam w tym miejscu Ryc. 22 Ryc. 23 Ryc. 24 Ryc. 25