Dental Tribune Netherlands Edition

18 Reportage dental tribune - netherlands edition april 2014 Endo’s soms overbodig door ­vervanger natuurlijk dentine Tekst: Marieke Epping Bij een pulpaexpositie wordt in de tandheelkunde al snel naar een hef- tig middel gegrepen: de wortelka- naalbehandeling. Het goede nieuws is dat het in sommige gevallen an- ders kan. In 2011 presenteerde het bedrijf Septodont Biodentine™, een vervanger voor natuurlijk den- tine. Het middel kan gebruikt worden bij diepe caviteiten, maar ook bij minimale pulpaexposities. Doordat Biodentine het natuurlijke dentine vervangt, kan de doorbloe- ding van het element intact blij- ven en de pulpa vitaal. Steeds meer tandartsen maken gebruik van dit interessante product. Dental Tribu- ne ging de werking van het product na en sprak met een prominent pleitbezorger van Biodentine: prof. dr. Luc Martens van de Universiteit van Gent. Biodentine is een tri-calcium­ silicaatcement met biologische ei- genschappen, dat bij contact met de pulpa, of met bloed in het alge- meen, aanmaak van nieuw weef- sel stimuleert. Luc Martens en zijn Patiënten hebben eigenlijk nooit napijn echt iets mis en is er bijvoorbeeld sprake van structureel creatief boekhouden door een tandarts. In vakjargon vragen wij ons dan af of er feitelijke en terechte leve- ring heeft plaatsgevonden. Van Dijk: Als een praktijk bij- voorbeeld aan de lopende band de V21-V60-combinatie decla- reert, is die tandarts of te en- thousiast met de boor, óf het is een verdienmodel. Tandartsen in de buurt van een praktijk die ernstig afwijkt in het declaratie- patroon vinden het vaak prima als er wordt ingegrepen, want die weten best dat er bij hun collega iets niet in de haak is. Het pro- bleem is dat er onder vakgenoten een taboe rust op het aanspre- ken van elkaar bij problemen en disfunctioneren. De zorgverze- keraar is degene die hierin de verantwoordelijkheid dient te ne- men en ervoor zorgt dat er geen gemeenschapsgeld in een zwart gat verdwijnt. Op die manier wil- len wij bijdragen aan het zelf- reinigend vermogen van de be- roepsgroep. Werken andere zorgverzeke­ raars ook zo? Van Dijk: Elke zorgverzekeraar heeft zijn eigen manier om de materiële controles te doen, maar wij richten ons (in tegenstelling tot sommige andere zorgverze- keraars, red.) op de excessen. Je kunt niet met elke behandeling meekijken en daarom gebruiken wij statistische methoden om te bepalen welke tandartsen buiten de normale afwijkingen vallen. Bij VGZ wordt dus niet ‘teruggevorderd op basis van gemiddelden’, zoals de ANT zorgverzekeraars recentelijk verweet? Van Dijk: Wie onze cijfers ziet, zal concluderen dat VGZ genu- anceerd is in haar beoordelin- gen. We gebruiken de gemiddel- den om excessen te identificeren. Soms declareert een tandarts 400% van het landelijk gemid- delde! Zouden we praktijken be- naderen die maar enkele pro- centen afwijken, dan bereik je precies wat we niet willen: dat we op de stoel van de tandarts gaan zitten. Veel tandartsen geven aan dat het UPT het hen lastig maakt te excelleren en dat zij daar­ om enige vrijheid nemen bij het declareren van codes. Is het vaste tarievenstelsel wel ingericht op het aanbieden van state-of-the-art-tandheel­ kunde? Verschuren: VGZ was en is voor- stander van vrije tarieven, mits er transparantie is over de rela- tie tussen kwaliteit en kosten. Zolang die er niet is, is er enige vorm van regulering nodig. Wij zijn bereid om kwaliteit te belo- nen, maar dan moet die kwaliteit wel inzichtelijk zijn. Van Dijk: Het is de beroeps- groep eigen dat elke tandarts vindt dat hij topkwaliteit levert en dus meer zou mogen verdie- nen dan een ander. Wij staan wat dat betreft zeker voor argu- menten open, maar tot op heden zijn we niet vaak overtuigd ge- raakt. Een interessant alternatief voor het tarievenstelsel opperde de Stichting Onaf­ hankelijke Hulpverlening onlangs in Dental Tribune: tandartsen zouden betaald moeten worden op basis van een uurtarief plus materiaal­ kosten en dergelijke. Trans­ paranter kan het niet. Van Dijk: Elk systeem heeft zijn voor- en nadelen, maar als je tandartsen op basis van hun uur- tarief betaalt, beloon je onnodig traag werken. Wat ook weleens wordt voorgesteld is een vast be- drag uitkeren per kind. Bij zo’n constructie ligt onderbehande- ling op de loer, waardoor de tand- arts het bedrag met minimale inspanning kan incasseren. Wij zouden liever kwaliteit belonen: het gaaf houden van een gaaf ­gebit. Het veelbesproken kostenonderzoek van de NZa moet duidelijk maken of de mondzorgtarieven in de toekomst omlaag kunnen. Zou VGZ het toejuichen als dit inderdaad gebeurt en de mondzorg daardoor ‘meer betaalbaar’ wordt? Verschuren: Goede zorg heeft onze prioriteit en daarbij horen goedbetaalde zorgverleners. Het is aan de politiek om te bepalen wat een goed salaris is, maar wij staan echt niet te juichen als de mondzorg wordt afgeknepen. Tij- dens het experiment met vrije prijzen hebben wij wel onze zorg uitgesproken toen de tarieven sterk dreigden te stijgen, terwijl een toename van de kwaliteit niet evident was. De meeste polissen die VGZ aanbiedt vergoeden alleen gecontracteerde zorg volledig; niet-gecontracteerde zorg wordt slechts gedeeltelijk vergoed. Waarom die nadruk op contracteren? Verschuren: Het heeft onze voor- keur dat klanten naar gecontrac- teerde zorgverleners gaan, om- dat zij goede zorg leveren met een goede prijs-kwaliteitverhouding. Contracteren is dus in het belang van onze verzekerden. Helaas zijn er veel misverstanden rond het contracteren van VGZ. Zo is op allerlei forums gesuggereerd dat wij niet-gecontracteerde zorg niet meer vergoeden. Dat doen wij wel degelijk, normaal gespro- ken bij naturapolissen ‘slechts’ voor 80%. Maar omdat we niet voldoende tandartsen hebben weten te contracteren in 2014, vergoeden we de mondzorg voor kinderen volledig. Zullen de materiële controles leiden tot minder verkeerd declareren? Van Dijk: Absoluut. Het is nu eenmaal niet leuk om betrapt te worden. Zonder controles zouden we ook vaker door rood rijden, maar afgezien daarvan gaat de vergelijking met de politie mank, want wij zoeken bij ‘overtredin- gen’ de dialoog. Verder stuiten wij in onze controles op veel on- wetendheid. Zo weten tandartsen soms niet dat je een OPT niet in het jeugdtarief mag boeken als die in het kader van orthodontie gemaakt is. Als we dat eenmaal duidelijk hebben gemaakt, zal een tandarts die structurele fout niet meer maken. Al met al zal een beetje wrijving tussen zorgverzeke­ raars en commercieel denken­ de tandartsen er altijd wel blijven. Er zijn immers verschillende belangen. Meulenbroeks: Dat is zo, maar van de ernstige voorbeelden die we hebben genoemd zal de be- roepsgroep ook schrikken. We willen trouwens echt niet preten- deren dat we met de genoemde horrorvoorbeelden een represen- tatief beeld van de tandheelkun- de geven. Er zijn slechts een paar tandartsen die het verpesten voor al die anderen, omdat hun mis- stappen regelmatig de media ­halen. Van Dijk: Daar staat tegen- over dat het overgrote deel van de tandartsen goed werk doet, dat gewaardeerd én betaald moet worden. Ik ben hier bij VGZ nog niet tegengekomen dat we daar iets aan afdoen. Een tandarts die goed en verantwoord behandelt, krijgt van een zorgverzekeraar alle medewerking. Reageren op dit artikel? Stuur een e-mail naar redactie@dental­- tribune.nl.  ■ Wij willen bijdragen aan het zelfreinigend vermogen van de beroepsgroep > vervolg van pagina 17 Hiermee werd VGZ geconfronteerd Tandartsen declareerden: - 11.000 euro bij één jonge pa­tiënt voor kronen - meer dan 20 röntgenfoto’s op één dag bij een patiënt - al 69 sealants bij een vijfjarig kind - op één dag 4 sealants op hetzelfde element - in één jaar 88 vullingen bij één kind - (vrijwel) alleen uitgebreide gebitsreinigingen - bij 80% van de vullingen een viervlaksvulling - drie vullingen in een enkele weken eerder geëxtraheerd element - een OPT bij een eenjarig kind team hebben jarenlange ervaring met het gebruik van Biodentine, en leiden tandartsen in België op om ermee te werken. “We heb- ben nu al veel casussen die we drie tot vier jaar hebben gevolgd, en waar de behandeling nog steeds succesvol is,” aldus de Vlaamse hoogleraar. Biodentine lijkt qua mechanische eigenschappen, zo- als de druksterkte, hardheid en buigsterkte, sterk op natuurlijk dentine. Het product hecht aan het natuurlijke weefsel via micro­ mechanische verankering. Op het eerste gezicht lijken de eigenschappen van Bioden- tine op die van MTA’s (mineral trioxide aggregate). “Biodentine heeft echter belangrijke voorde- Biodentine is 'het eerste en enige dentine in een capsule', aldus Septodont. Een beetje wrijving zal er altijd blijven