CAD/CAM - international magazine of digital dentistry - wydanie polskie

19191_2014 CAD/CAM Technologie _ Cyfrowe projektowanie uśmiechu neruje wirtualną próbną odbudowę idealne- go uśmiechu w  ciągu zaledwie klku minut. Opis uśmiechu jest następnie przesyłany do pracowni, gdzie technik precyzyjnie tworzy lub przebudowuje nowy estetyczny uśmiech (Ryc. 1). _Od diagnozy do projektu uśmiechu System w ciągu paru minut generuje wir- tualną próbną odbudowę i opis dla pracowni z wykorzystaniem cyfrowego łuku twarzowe- go, który dokładnie rejestruje położenie linii pośrodkowej zębów i twarzy wraz z płaszczy- zną zwarciową, aby zapobiec pochyleniu lub przesunięciu uzębienia. System do diagnosty- ki i planowania leczenia wykorzystuje także M Ruler – algorytm, który analizuje na zdję- ciu cyfrowym najlepsze położenie wszystkich zębów szczęki w celu zaprojektowania uśmie- chu. W przeciwieństwie do Złotej Proporcji, która opiera się tylko na jednym stosunku liczbowym, 1:618, M Ruler określa dla każde- go pacjenta jego unikalną proporcję, wykorzy- stywaną podczas projektowania uśmiechu. Wykorzystano program komputerowy do diagnostyki, planowania i  wprowadzenia zmian dotyczących położenia, kształtu, wy- miarów i proporcji zębów. Podstawową zaletą tego narzędzia jest możliwość szybkiego za- prezentowania pacjentowi propozycji zmiany estetyki oraz czynnego włączenia go w proces planowania leczenia. Precyzja, z jaką wszyst- kie współrzędne stworzonej komputerowo dwuwymiarowej symulacji proponowanego leczenia są przenoszone na trójwymiarową próbną odbudowę, pozwala lekarzowi prowa- dzącemu, wszystkim zaangażowanym spe- cjalistom oraz technikowi dentystycznemu uzyskać dostęp i wymieniać się informacjami dotyczącymi planu leczenia, stanu trwającego leczenia oraz ostatecznego efektu. W  razie zaistnienia konieczności korekty w  środku procedury leczenia można stosunkowo łatwo poinformować o tym wszystkie zaangażowa- ne osoby i uzyskać ich zgodę. _Diagnoza Diagnozę uzyskuje się po prostym zaim- portowaniu zdjęcia twarzy do oprogramowa- nia GPS. Program określa najlepsze parame- try uśmiechu dla danego pacjenta. Wykonuje się zdjęcie twarzy pacjenta dokładnie od przodu, ustawiając soczewkę w linii nosa pacjenta (Ryc. 2a). Do wykona- nia zdjęcia twarzy ustawia się głowę pacjen- ta w  taki sposób, aby płaszczyzna pozioma frankfurcka była równoległa do podłogi. Linia łącząca źrenice nie ma znaczenia, ponieważ często jedno oko leży niżej niż drugie. Długa oś twarzy i linia górnej wargi stanowią płasz- czyzny referencyjne w  procesie diagnostyki i planowania leczenia. Operator dostosowuje cyfrowy łuk twa- rzowy, zaproponowany przez program, w taki sposób, aby pasował do brzegów siecz- nych i do linii pośrodkowej zębów pacjenta. Następnie rotuje się cyfrowy łuk twarzowy, tak aby dopasować go do długiej osi twarzy w osi pionowej oraz do wargi górnej w płasz- czyźnie poziomej (Ryc. 3). Zdjęcie jest automatycznie pomniejszane, tak aby siatka M Ruler została nałożona na twarz. Ułatwia to lekarzowi rozpoznanie asy- metrii twarzy lub szczęk, nieprawidłowo usta- wionych zębów, zaburzeń architektury dzią- seł, nieprawidłowego pochylenia osi zębów, zaburzeń linii pośrodkowej zębów lub wska- zań do leczenia chirurgicznego szczękowo- -twarzowego i/lub ortodontycznego (Ryc. 4). Bez danych dotyczących twarzy pacjen- ta nie jest możliwa właściwa ocena uśmie- chu pacjenta i  jego harmonii z  twarzą. Niezbędny element diagnostyki stanowi Ryc. 2b-d_Odbudowa zębów szczęki i żuchwy miała na celu zachowanie tkanek oraz poprawę efektu estetycznego. Ryc. 2b Ryc. 2c Ryc. 2d