CAD/CAM - international magazine of digital dentistry - wydanie polskie

15151_2014 CAD/CAM Ryc. 1_Efekty zmiany profilu twarzy w wyniku osteotomii dwuszczękowej. Ryc. 2_Płytki do osteosyntezy stabilnej. Ryc. 3_Zastosowanie noża piezoelektrycznego. Ryc. 4_Efekt poszerzenia szczęki w wyniku jej dystrakcji. Ryc. 5_Przyrost liczby danych wynikający z rozwoju technik diagnostycznych. Ryc. 6_CBCT – diagnostyka. Ryc. 7_Znieczulenie ogólne. Ryc. 8_Wyniki leczenia wady zgryzu klasy II. Ryc. 9_Zmiana kryteriów oceny wyników leczenia, z podkreśleniem prawidłowych proporcji twarzy. Chirurgia ortognatyczna _ Zabiegi korekcyjne Ryc. 1 Ryc. 2 Ryc. 3 Ryc. 4 Ryc. 5 Ryc. 6 Ryc. 7 Ryc. 8 Ryc. 9 właśnie upodmiotowienie pacjenta, danie mu większego udziału decyzyjnego w całym planowaniu korekty gnatycznej uwidoczniło słabość tradycyjnych metod na płaszczyźnie komunikacyjnej. Dodatkową osią tych zmian stało się odejście od analiz twarzoczaszki opartych na analizie tkanek twardych w kie- runku analiz opartych o tkanki miękkie, tzw. STCA – soft tissue cephalometric analysis (Ryc. 15). Niepomijalnym problemem stała się wręcz wzajemna niespójność dużej liczby analiz cefalometrycznych opartych na podstawie czaszki. Tak więc to tkanki miękkie stano- wią o  poddawanym ocenie profilu czy też proporcjach twarzy pacjenta. Oczywistym następstwem wydaje się więc przejście od tradycyjnych, opartych na podstawie czaszki, dwuwymiarowych metod planowania zabie- gów gnatycznych do trójwymiarowych modeli cyfrowych, dających możliwość wizualizacji wyników leczenia na poziomie tkanek mięk- kich. Systemy takie składają się z: _urządzenia dającego możliwość stworzenia trójwymiarowego, cyfrowego modelu kość- ca twarzoczaszki oraz zarysu tkanek mięk- kich w naturalnym ustawieniu głowy (NHP – natural head position) i jest to najczęściej CBCT,