4 Dental Tribune Polish EditionPraktyka Leczenie rekonstrukcyjne bra- ków uzębienia z wykorzysta- niem tytanowych wszczepów, które ulegają osteointegracji staje się coraz powszechniejsze w praktyce lekarzy dentystów. Implantologia stomatologiczna rozwija się i ewoluuje niezwykle dynamicznie. Coraz więcej pa- cjentów decyduje się na leczenie implantoprotetyczne, oczekując długotrwałych efektów funk- cjonalnych i estetycznych, jed- nak ogromna liczba wykony- wanych zabiegów w kraju i na świecie potencjalnie obciążona jest możliwością występowania w pewnym odsetku powikłań, głównie pod postacią szeroko rozumianego periimplantitis. Jest to rodzaj miejscowego za- palenia tkanek wokół szyjki implantu prowadzący do po- wstania ubytków okołowszcze- powych. Stan taki może być wy- nikiem nieprawidłowo przepro- wadzonych procedur chirur- gicznych, niewłaściwej higieny, obecności zjadliwych szczepów bakterii lub też nierzadko prze- ciążeń funkcjonalnych, a także osłabienia układu immunolo- gicznego organizmu w wyni- ku chorób ogólnoustrojowych. Utrata kości wokół implantu wymaga postępowania chirur- gicznego lub niekiedy prowadzi do konieczności reimplantacji. Czasami powikłania zapalne mogą mieć niecharakterystycz- ny i podstępny przebieg, co au- torzy prezentują w opisywanym przypadku. Dotyczy on leczenia implantoprotetycznego żuchwy u 54-letniej kobiety. Nietypo- wa liza tkanki kostnej wystąpi- ła po kilku tygodniach gojenia zamkniętego. Zmiany zostały stwierdzone przypadkowo w ba- daniu fizykalnym i radiologicz- nym. Opis przypadku 54-letnia pacjentka, ogólnie zdrowa, zgłosiła się do poradni chirurgii stomatologicznej i im- plantologii celem sanacji jamy ustnej oraz leczenia implantolo- gicznego żuchwy. W badaniu fizykalnym stwier- dzono obecność pozostawionych korzeni oraz zębów paradontal- nych i zmian zapalnych. (Ryc. 1). Po rozmowie z pacjentką uzgod- niono zastosowanie w żuchwie 2 implantów w pozycjach kłów i konstrukcję protezy całkowitej opartej na łącznikach typu „lo- cator”. Ze względów ekonomicz- nych pacjentka zgodziła się na użytkowanie klasycznej protezy całkowitej osiadającej w szczęce. Przed wykonaniem zabiegu przy- gotowano protezy całkowite gór- ną i dolną. Zabieg wykonano w znieczu- leniu miejscowym 4% chlorowo- dorkiem artykainy z dodatkiem noradrenaliny. Usunięto wszystkie zęby i korzenie oraz wyłuszczono z okolicy 34-35 zmianę makro- skopowo mającą wygląd torbieli korzeniowej, co potwierdzono w badaniu histopatologicznym. Następnie, po przecięciu i od- warstwieniu błony śluzowej wraz z okostną, wykonano preparację kości części zębodołowej żuchwy w pozycjach 33 i 43. W prowadzo- no wszczepy o Ø 4,0 mm i długo- ści 14 mm w okolicy 33 oraz Ø 3,5 mm i długości 14 mm w pozycji 43. Rany zszyto szwami pojedyn- czymi nylon 5-0. Po zabiegu zale- cono doustną antybiotykoterapię z amoksycylliny w dawce 2 g na dobę, w 2 dawkach podzielonych przez 7 dni. W celu zmniejszenia dyskomfortu pooperacyjnego, sto- sowano nimesulid w dawce 0,1 g doustnie 2 razy na dobę. Gojenie przebiegało bez powikłań, szwy usunięto w 7. dobie. Odciążono płytę protezy w miejscach poło- żenia implantów oraz nieznacznie zwiększono jej zasięg w wymiarze przedsionkowym i językowym ce- lem poprawy retencji. Przyjęto 12-tygodniowy proto- kół gojenia zamkniętego. W tym czasie wykonano 3 wizyty kontro- lne w odstępach 4-tygodniowych. Pierwsza wizyta nie wykazała żadnych nieprawidłowości w oste- ointegracji, pacjentka nie zgłaszała dolegliwości (Ryc. 2). Utrzymanie protezy górnej pacjentka określiła jako wystarczająco komfortowe, ale zgłaszała trudności w użytko- waniu protezy dolnej. DT strona 6 Atypowe powikłanie w leczeniu implantologicznym bezzębnej żuchwy – opis przypadku Damian Dudek, Michał Matusek, Katarzyna Sołtykiewicz, Krzysztof Helewski, Grażyna Kowalczyk-Ziomek, Grzegorz Wyrobiec i Romuald Wojnicz, Polska Ryc. 1: Stan przed leczeniem. Ryc. 2: Kontrola 4 tygodnie po zabiegu. Ryc. 3: Stan 8 tygodni po operacji: widoczne ognisko osteolizy w okolicy 33. Ryc. 4: TK płaszczyzna strzałkowa 8 tygodni: periimplantitis po stronie językowej i dojęzykowe położenie wszczepu. Ryc. 5: TK płaszczyzna czołowa – 8. tydzień. Ryc. 6: TK płaszczyzna pozioma – 8. tydzień. Ryc. 7: Stan po augmentacji. Ryc. 8: Prawidłowy stan miejscowy 2 lata po leczeniu rekonstrukcyjnym. 1 2 4 5 6 8 3 7