Dental Tribune Netherlands Edition

9Excerptdental tribune - netherlands editionfebruari 2014 standnr.: 8.614 www.septodont.nl PAIN CONTROL LEADERSHIP THAT SHAPES THE DENTAL WORLD SEPTODONT_ad Dental Expo.indd 3 22/01/14 17:29 van de 12-22 niet geïrriteerd ge- raakt en was de structuur en het volume intact gebleven. ITI-im- plantaten werden geplaatst in de regio’s 12-22 met een vaste brug na een heelperiode van twaalf weken. Casus 2: vrij-eindigende situatie in de rechterhelft van de maxilla De vrij-eindigende situatie in de rechterhelft van de maxilla die 31 jaar geleden was ontstaan, werd hersteld met een distaal vrij-ein- digende brug 14-15-16 BM-KM- KM. Op een later tijdstip kregen beide premolaren (stomptanden) een parodontale behandeling en een wortelvulling. Beide tanden vertoonden dermate onwense- lijke fracturen, dat conserveren niet mogelijk was. De patiënt verzocht “dezelfde behandeling, maar met implantaten in plaats van tanden”. Om verdere fracturen te voor- komen van de tanden die sub- gingivaal fracturen vertoonden, werden de twee overgebleven worteldelen voorzichtig geëx- traheerd. Twee collageen-cone units werden op maat gemaakt met een scalpel (het collageen) en een schaar (het membraan) zodat ze gelijk waren met de voormalige alveole en deze te- vens vulden en voor afwerking zorgden. De definitieve sluiting werd bereikt met intraossale hechtingen. Na ongeveer vier weken werd ook een uitgestelde directe implantatie uitgevoerd; twee implantaten in de gebieden 14 en 15, die opnieuw gecorri- geerd werden met een vrij-eindi- gende brug (16 als een premolaar tussenelement) na enkele weken van osseointegratie. Casus 3: Vervanging van parodon- taal zeer beschadigde elementen 11 en 21 De patiënt – vrouw, midden-­ dertig – had al verschillende ele- menten verloren in de lateraal- dentale regio van de maxilla. Het feit dat zij een zware roker is, is zeker een belangrijke co-fac- tor in deze ongewenste situatie. Een trauma aan de voortanden (een val thuis) van vele jaren ge- leden maakte spalken van de bo- venste twee centrale incisieven noodzakelijk die nu, tien jaar na de procedure, een hoge mate van mobiliteit vertonen. De patiënt klaagde daarnaast over pijn bij het bijten. Nadat een clipvrije tijdelijke deelprothese was vervaardigd, werden de bovenste twee centrale incisieven geëxtraheerd, waarbij verder trauma voorkomen werd. Een collageenmembraan en cone unit werden ook gebruikt voor de behandeling van de twee alveoli. Aangezien de patiënt niet bereid was te stoppen met roken, was het behoud van structuur en vo- lume net zo van belang als het bereiken van een snelle en stevi- ge sluiting door het gebruik van de collageenmembraan en cone unit. Na vier weken van primaire heling werden twee implantaten in de gebieden 11 en 12 geplaatst, waarop vervolgens na acht weken twee kronen geplaatst werden als een supraconstructie. Evaluatie De hier gepresenteerde procedu- re is absoluut geen vervanging voor een bewezen behandelings­ schema, maar kan dienen om deze te versimpelen. Als de al- veolus grotendeels intact is, een voorwaarde om de bovenstaande behandelstappen te kunnen uit- voeren, kan een GBR-procedure snel en zonder verdere weefsel- schade worden doorlopen. Het doel is om zo veel mogelijk volu- me van de voormalige tandkas te behouden, om daarmee gunstige voorwaarden te creëren voor uit- gestelde directe implantatie. De procedure heeft duidelijke be- perkingen wanneer de tandkas grotendeels vernietigd is (door een gecompliceerde extractie of eerdere procedures waarbij een groot deel van de buccale botla- mella verloren zijn gegaan), wan- neer de niet-herstelbare tand een diepe infectie vertoont en wan- neer de patiënt geen materialen van dierlijke oorsprong wenst. Informatie over het gebruikte collageenproduct: Oplosbaar col- lageen membraan-cone – PARA- SORB-Sombrero® – Oplosbaar lokaal hemostatisch middel met een membraan voor geleide bot- regeneratie van equine herkomst. Producent: RESORBA (Duits- land). Over de auteurs Dr. Georg Bach is kaakchirurg te Freiburg/Breisgau, Duits- land. Christian Müller is tand- technicus in dezelfde vesti- gingsplaats. Correspondentie: doc.bach@­t-online.de. De auteurs verklaren dat er geen sprake is van mogelijke belangen­ conflicten. ■ Vervolg van casus 1 Na afronden van de osseointegratiefase werd een afdruk gemaakt (fig. 1i), gevolgd door insertie van de abutments door gebruik te maken van geprepareerd insertiehulpmiddel (fig. 1j-l). Figuur 1m laat de exacte conformiteit zien tussen planning en eindresultaat. Casus 3 De elementen waren aangedaan door ernstige vroegere parodontitis. De twee bovenste centrale incisieven waren zo zwaar beschadigd (fig. 3a) dat ze als verloren werd beschouwd. Na minimaal invasieve verwijderen van de twee bovenste centrale incisieven (fig. 3b) bleken de alveoli van de incisieven intact (fig. 3c), zodat voor het behoud van de tandkas collageencone en membraanunits werden ingebracht (fig. 3d) en gefixeerd (fig. 3e) Twee implantaten (fig. 3f) werden ingebracht na primaire heling van het zachte weefsel. Figuur 3g toont de situatie direct na de ingreep; figuur 3h laat de status na een week. De twee implantaten werd afgemaakt met kronen na nog eens acht weken heeltijd. Figuur 3i toont de klinische bevinding na zes maanden in een controleafspraak. en er vervolgens diep ingeduwd met een vochtige wattenrol. Het membraandeel zou precies op het niveau van de marginale gingiva terecht moeten komen. Het vrije en lichtelijk te grote deel van het membraan wordt voorzichtig on- der de randen van de marginale gingiva geduwd. 4. Beschermende maatregelen Een heen-en-weer-hechting met niet-absorbeerbaar hechtmateri- aal zal de positie van collageen- membraan en cone unit in de al- veole verzekeren. Ook zal deze de vrije gingivaranden op het mem- braan aanpassen. Casus De volgende drie patiëntcasus illus­treren en evalueren de proce- dure van uitgestelde directe im- plantatie met behulp van absor- berende collageenmembraan en een cone unit. Casus 1: vier onhoudbare elementen in de anterieure maxilla Door letsel aan de anterieure ele- menten tijdens de adolescentie onderging de patiënt endodonti- sche behandeling en werden kro- nen geplaatst op de vier front­ elementen, die – na aanhoudende problemen – resulteerden in apex- resecties. De tweede set van kro- nen, tien jaar na de eerste prothe- tische behandeling, werd direct gevolgd door een tweede resectie door aanhoudend ongemak. De patiënte is nu achter in de dertig en de vier frontelementen 12, 11, 21 en 22 zijn niet langer houdbaar. Ze vertoonden een mobiliteits- graad I-II, hoge circulaire sonde- diepte en bloedden bij inspectie. Nadat een verwijderbare tijde- lijke prothese 12-22 was gepro- duceerd, werden de vier tanden in de anterieure maxilla voorzich- tig verwijderd. Ook het periradi- culaire granulatieweefsel werd mini­maal invasief verwijderd. De wond werd gedicht met vier col- lageenmembranen en cone units; ze werden aan de alveole aange- past door de grootte van het col- lageengedeelte bij te stellen. Het membraangedeelte aan de zijde van de caviteit werd aangepast aan de randen van de wond om een strakke fitting met het hecht- materiaal mogelijk te maken. Vier weken na de extractie van de ele- menten was het vroegere gebied 1i 1l 1j 1m 1k 3a 3d 3g 3b 3e 3h 3c 3f 3i