Dental Tribune Netherlands Edition

5Interviewdental tribune - netherlands editionJuni 2012 TEKST: LAURA VAN DEE Martijn Moolenaar is met recht een tandheelkundige duizendpoot te noemen. Zes jaar geleden begon hij de tandartspraktijk Dental De- sign Center te Blaricum. Zijn spe- cialisaties zijn de implantologie en de esthetisch/restauratieve tand- heelkunde. Hij is lid van meerdere wetenschappelijke verenigingen, waaronder de AAFP (American Academy for Fixed Prosthodontics) en de NVVRT (Nederlandse Vereni- ging Voor Restauratieve Tandheel- kunde), en geeft regelmatig lezin- gen en workshops over esthetische tandheelkunde en implantologie. Dental Tribune vroeg hem naar zijn ervaring met en visie op de ver- schillende afdrukmethoden die de tandarts tegenwoordig ter beschik- king staan. Gebruikt u in uw praktijk de spuitafdruk of de intra-orale scanner? Op dit moment vooral de conven- tionele spuitafdruk. Ik heb twee jaar geleden een mondscanner aangeschaft – van het merk Ca- dent – en gebruikte die in het be- gin erg veel. Enige tijd geleden is door een softwareupdate van de scanner het één en ander mis- gegaan. De scanner maakte ver- keerde berekeningen, waardoor de modellen niet klopten. Een aantal van mijn patiënten, die soms van ver komen, moest daar- om opnieuw naar de praktijk ko- men, zodat ik alsnog een spuit- afdruk kon maken. Ik wil mijn patiënten niet in de problemen brengen en heb daarom destijds besloten weer op de spuitafdruk over te gaan. Toch ben ik ervan overtuigd dat digitale tandheel- kunde de toekomst heeft. Overi- gens lijkt het erop dat door recen- te nieuwe softwareaanpassingen de scanner weer beter werkt. Waarom heeft u destijds voor een scanner van iTero gekozen? Het was één van de weinige scan- ners die destijds beschikbaar wa- ren en ik kende mensen die de iTero in Nederland hebben geïm- porteerd. Andere scanners, zo- als de Trios, zijn pas later geko- men. Daarnaast was het de eerste scanner waarbij de tanden van een patiënt niet gepoederd hoef- den te worden voor een opname. Ik heb voor mijn afstuderen on- derzoek gedaan naar de CEREC- scanners – die zitten al in de vier- de of vijfde generatie – en bij dat merk moeten tanden gepoederd worden voor de opname vanwege de reflectie van de camera. Hoe is het gebruik van een mondscanner u bevallen? Een groot voordeel van het ge- bruik van een mondscanner is dat een tandarts gelijk kan zien wat voor opname hij gemaakt heeft. De computer geeft het aan als hij gebitsdelen niet herkent, vertelt je hoeveel ruimte er in de beet is en of er voldoende opna- mes gemaakt zijn. Het is een jonge technologie en daarom is nog niet alles er- mee mogelijk. Modellen voor kro- nen, onlays en andere eenvoudige werkstukken kan een mondscan- ner goed verwerken, maar model- len voor facings bijvoorbeeld niet. De scan van een facing op zich is geen probleem, maar het maken van modellen wel. In de modellen werd niet goed verwerkt waar de papillen stonden tussen de pre- paraties. Ook bij implantaten is een mondscanner nog niet de beste methode om een model te cre- eren. Een verbetering is wel dat er nu scanvlaggetjes op de markt zijn gekomen die vast moeten worden geschroefd op de im- plantaten, zodat een betere scan gemaakt kan worden. De scan- methoden voor implantaten be- ginnen zich nu pas echt te ont- wikkelen en dat voor een beperkt aantal implantaatmerken. Is het voordeel van mond- scanners niet juist dat ze nauwkeuriger zijn dan een spuitafdruk? In het digitale werkveld, dus op het beeldscherm, zijn modellen op basis van mondscan inder- daad nauwkeuriger dan modellen op basis van een spuitafdruk. Als van de digitale afdrukken echter een model wordt gefreesd, slui- pen ook in deze modellen discre- panties. Zelf geeft u voorlopig dus de voorkeur aan de spuitafdruk. Wat zijn voor u belangrijke voor- en nadelen van deze methode? Een groot voordeel van de spuit- afdruk is dat tandartsen er veel ervaring mee hebben. Het gaat ze makkelijk af in een kort tijds- bestek. Een nadeel is dat er in de modellen van spuitafdrukken veel fouten zitten. Uit een Engels onderzoek is gebleken dat slechts 11% van de spuitafdrukken voor kroon- en brugwerk foutloos was of dusdanig goed dat er verder ge- werkt kon worden. In 89% van de modellen zaten heftige of iets minder heftige fouten. Een ideale methode op basis waarvan een model gecreëerd kan worden, lijkt mij een afdruklepel die in één keer een video van de hele kaak maakt. Mijn verwach- ting is dat de ontwikkelingen bin- nen de restauratieve tandheel- kunde die kant op zullen gaan. Wat vindt u van de afdrukme- thode met siliconen die geop- timaliseerd zijn voor infra- roodscanners? Hierbij maakt de tandarts een normale af- druk, die vervolgens gedigita- liseerd wordt. Het voordeel van deze methode is dat het hele proces vanaf de afdruk gedigitaliseerd kan wor- den. Dat is handig, nu steeds meer mondzorgprofessionals met CAD/CAM werken. Boven- dien kan een gipsen model kapot gaan. Als een tandarts de afdruk ook digitaal heeft, wint hij aan precisie. Bovendien kan hij in- dien nodig een nieuw model laten maken. Welk afdrukmateriaal heeft uw voorkeur bij de spuitaf- druk? Voor enkele, kleine preparaties gebruik ik additiesiliconen omdat die flexibel zijn. Bij grotere pre- paraties zijn flexibiliteit en uit- neembaarheid minder belangrijk en gebruik ik polyether. Polyether is een stug, kwalitatief zeer goed materiaal, maar de smaak ervan is onaangenamer dan die van ad- ditiesiliconen. Van beide materi- alen is wetenschappelijk bewe- zen dat ze een goede kwaliteit hebben. Er zijn echter heel veel goede afdrukmaterialen. Als een tandarts goede ervaringen heeft met een materiaal, moet hij het vooral blijven gebruiken. Als u een spuitafdruk neemt, gebruikt u dan een individu- ele of een confectielepel? Voor kleinere werkstukken ge- bruik ik een gesloten metalen Rimlocklepel. Voor grotere werk- stukken, bijvoorbeeld voor im- plantaatbruggen, gebruik ik een individuele lepel van kunststof. “ “ ” ”Slechts 11% van de spuitafdrukken voor kroon- en brugwerk is foutloos De spuitafdruk is een relatief eenvoudige methode die weinig tijd kost “Met intra-oraal scannen is nog niet alles mogelijk” Interview met Martijn Moolenaar, tandarts-implantoloog en prosthodontist > lees verder op pagina 7