Dental Tribune Turkish Edition

fik bir meslek olarak kabul eder- ler. Üye ülkeler diş hekimlerini; dişlerin, ağız boşluğunun, çene- lerin ve ilgili dokuların hastalık- larını ve anormalliklerini tanıya- cak, tedavi edecek ve koruyucu hekimlik önlemlerini alabilecek eğitim ile donattığını garanti eder. Diş hekimliği mesleki faali- yetleri, yönetmelikte sözü geçen bu özellikleri taşıyan diş hekim- lerince icra edilir.” ifadesi kulla- nılmaktadır.(2) AB’ye üye olan ve üye adayı ülkelerdeki eğitim programları ve uygulamaları birbirlerinden ol- dukça farklı olduğundan ve yeni mezun diş hekiminin mesleğini bağımsız olarak güvenli bir şekil- de icra etmesi beklendiğinden, uzlaşılan profil ve yeterliliklerin belirlenmesi diş hekimliği mesle- ği açısından zorluklar ortaya koy- maktadır. Mevcut doküman üze- rinde yapılacak tartışmaların Av- rupa’daki diş hekimliği eğitiminin uyumlanması ve ortak bir payda sağlanmasına katkıda bulunacağı umulmaktadır. Dişhekimlerinden ağız sağlı- ğı ile ilgili tedavileri gerçekleşti- rirken hastalarının genel sağlık- larına katkıda bulunacak şekilde yaklaşımda bulunmaları beklen- mektedir. Diş hekimi bu yetene- ğini bağımsız olarak kendi başı- na mesleğini icra etmeye başla- yabilmek için mutlaka elde et- mesi gereken bir seri yetkinlik- leri sağlayarak kazanabilecektir. Bu durum diş hekiminin ilk mesleki derecesini elde ettiği anda mevcut olmalıdır. Diş hekimliğinde uzmanlık konusu yıllardır çözüme kavuştu- rulamamıştır. Bunun birçok ne- deni vardır. Bu nedenlerin en önemlisi, 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı Sanatlarının Tarzı İcrası- na Dair Kanun’dur. 1928 yılında yürürlüğe giren kanun, diş he- kimliği mesleğini ‘Dişçilik sanatı; dişlerin ve diş etleri ile esnanın tedavisi ve dişlerin ikmal ve ısla- hına ait ameliyelerin icrasına munhasırdır’ olarak tanımlamak- tadır. Kanunun eski, yetersiz ve günümüz şartlarına uygun olma- dığı görülmektedir. Buna karşın Yüksek Öğretim Kurumu Doktor- luk, Hemşirelik, Ebelik, Diş He- kimliği, Veterinerlik, Eczacılık ve Mimarlık Eğitim Programlarının Asgari Eğitimi Koşullarının Belir- lenmesine Dair Yönetmeliğe (2 Şubat 2008, Sayı: 26775) göre diş hekimlerinin alması geren eğitim Avrupa standartlarındadır. Diş hekimi tanımı ve çalışma alanı konusunda kanun ve yönetmelik- ler arasında tutarsızlık mevcuttur. 1219 sayılı kanunun yeniden dü- zenlenmesi, dişhekimliğinde uz- manlığın hayata geçirilmesinde en önemli etken olacaktır. Tıpta Uzmanlık Kurulu çalışmalarına başladıktan sonra Erzurum Mil- letvekili Prof.Dr. Muzaffer Gül- yurt, diğer diş hekimi milletvekil- leriyle birlikte 1219 nolu kanunun 29. maddesindeki değişiklik tekli- fini Avrupa Birliği Uyum, esas olarak da Sağlık, Aile, Çalışma ve Sosyal İşler komisyonlarına sun- muş ve komisyonda kabul edile- rek TBMM’ de kanunlaşmayı bek- lemektedir. Kanun değişikliği gerçekleştiği zaman diş hekimli- ğinde uzmanlık ile ilgili düzenle- meler daha başarılı ve uygulana- bilir olacaktır. Bu geç kalmış ka- nun revizyonu, mesleğimizin ge- lişmesine destek olacaktır. Dişhekimliğinde uzmanlığın önündeki engellerden bir tanesi de meslektaşlarımız arasında bir fikir birliğinin oluşmamasıdır. Diş Hekimliğinde uzmanlık dallarının oluşturulmasında bilimsel ger- çeklerin sağlam kurulması, ülke ihtiyaçları, uzmanların istihdamı, özlük haklarının elde edilmesi dikkate alınmalıdır. Avrupa Birli- ği ülkelerine bakıldığında Orto- donti ve Ağız , Diş, Çene Hastalık- ları ve Cerrahisi hemen hemen bütün ülkelerde uzmanlık dalı olarak benimsenmiştir. Dünyada bilimsel olarak öncü olan geliş- miş ülkeler ile gelişmekte olan ve üçüncü dünya ülkeleri olarak ka- bul edilen ülkelerde dahi Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahi- si ve Ortodonti uzmanlık dalı ola- rak resmiyet kazanmıştır. Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahi- si ve Ortodonti uzmanlık dalları- nı ilk kez kabul eden ülkelerden biri de Amerika Birleşik Devletle- ri’dir. Bu iki uzmanlık dalı ile bir- likte 9 uzmanlık dalı mevcuttur. Bunlar Dental Halk Sağlığı, Endo- donti, Oral ve Maksillofasiyal Radyoloji, Oral ve Maksillofasiyal Cerrahi, Ortodonti ve Dentofasi- yal Ortopedi, Periodontoloji, Pe- dodonti ve Prostodonti’dir. Sağlık Bakanlığı,Üniversiteler ve TDB nin uzlaşarak uzmanlık dallarının belirlenmesi, mesleğimizin geliş- mesine katkıda bulunacaktır. Dişhekimliğinde lisans üstü eğitiminde uzmanlığın mesleği- mize katkılarından ötürü ayrıca Avrupa Birliği' ne tam üyelik için başlanan ve tüm kurumları Avru- pa Birliği ülkeleri uygulamaları çerçevesinde uyumlandırma gay- reti içinde olan ülkemizin bu ko- nuda oldukça geç kaldığı ve bu düzenlemeleri hızla hayata geçir- mek zorunda olduğu gerçeği kar- şımıza çıkmaktadır. Kaynaklar: 1) Çobanoğlu M, Çobanoğlu N. Tıpta Uzmanlık Eğitimi ve Etik Sorunlar. T. Klin Tıbbi Etik 1996;4;110-113. 2) www.adee.org. DT DENTAL TRIBUNE Türkiye Baskısı Pratik Konular 7 Sayfa 6DT