Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Netherlands Edition

4 Interview dental tribune - netherlands edition Februari 2012 Alma Dozic is internationaal be- kend om haar onderzoek naar kleurbepaling in de esthetische tandheelkunde. Zij stelde drie keer het goed ontvangen Jaarboek es- thetische tandheelkunde samen en was, naast haar werk in een tandartsenpraktijk, meer dan tien jaar promovendus, docent en on- derzoeker bij ACTA. In 2009 be- sloot zij deze verbintenis om te zetten in een gastaanstelling: “Ik kreeg de behoefte meer klinisch werk te doen.” Dental Tribune ont- lokte Dozic een aantal interessante uitspraken over nieuwe ontwikke- lingen in de esthetische tandheel- kunde. Esthetische tandheelkunde is ‘in’. Steeds meer aandacht hebben consumenten én mondzorgprofessionals voor een mooie glimlach. Waar positioneert u zich te midden van deze ontwikkelingen? “Ik ben een tandarts die heel conserverend te werk gaat, maar ik heb ook oog voor de esthe- tiek en vind het een uitdaging om patiënten met een verkleu- ring of scheefstaand gebitsele- ment te helpen met composiet. Het gebit is voor mij een belang- rijk, organisch deel van het li- chaam dat zo min mogelijk aangetast moet worden. Voor es- thetische behandelingen moet dat ‘natuurlijke’ soms iets aange- past worden. Dat is een paradox. Tijdens mijn promotieonder- zoek verdiepte ik me in de ‘fraai- heid’ van het gebit. Ik las alle bladen, ging naar lezingen en conferenties en had belangstel- ling voor esthetiek op elk niveau: kronen, orthodontie, implanta- ten en restauratieve behande- lingen met composiet. Aanvan- kelijk had ik het idee dat je veel kon oplossen met kronen. Hoe meer ik mij in de impact van een kroon verdiepte, hoe meer ik leerde dat er ook mogelijkheden waren esthetisch bevredigende resultaten te behalen met min- der invasieve technieken. Als je patiënten met kronen na tien of twintig jaar ziet, krijg je soms het trieste beeld dat door de aan- tasting van eigen parodontium het oorspronkelijk mooie resul- taat is verdwenen. Of erger nog: dat de zenuw door veel weefsel- verwijdering ten behoeve van een ‘mooie kroon’ is aangetast en dat een kies daardoor veel te vroeg van zijn ‘leven’ is beroofd. Dan worden de problemen gro- ter en moet je dingen overdoen. Is een iets mooier esthetisch ui- terlijk dat waard? Is dat het laat- ste wat je moet doen of volgt er nog meer? Is de patiënt goed ge- informeerd over de langetermijn- gevolgen? Natuurlijk zijn kronen soms geïndiceerd om functio- nele redenen. Deze kronen maak ik ook zelf regelmatig. Doordat de materialen doorontwikkeld zijn, is het mogelijk om partiële kronen te maken en te plakken. Dat zijn goede ontwikkelingen waarvan ik veel gebruik maak. Het blijft wel een grijs gebied. Tandartsen die graag invasieve esthetische oplossingen willen uitvoeren, kunnen dit aan pati- enten verkopen. Ik pleit voor een betere voorlichting van patiën- ten over de totale impact van elke behandeling. Zelf werk ik alleen met composiet en een heel enke- le keer maak ik een porseleinen veneer of kroon ten behoeve van de esthetiek. Aan patiënten ver- tel ik wat met composiet moge- lijk is en demonstreer ik dat ook in de mond. Ik vertel ook dat het niet voor altijd meegaat, maar dat je het later redelijk gemakkelijk kunt vervangen.” Er is een wildgroei aan praktijken waarin tandbleekbehandelingen als het snelle ‘one hour power bleaching’ worden aangeboden. De ingreep vindt steeds vaker buiten het gezichtsveld van de tandarts plaats. Is dit acceptabel? “Totaal niet. Een kennis van mij, de voorzitter van de Britse vereni- ging voor esthetische tandartsen Linda Greenwall, heeft een be- langrijk status in het Verenigd Koninkrijk op het gebied van ble- ken. In 2007 heeft in Engeland de hoge dentale raad, waarvan zij lid is, voor elkaar gekregen dat ble- ken alleen nog in tandartsprak- tijken mag. Daar is nog steeds veel verzet tegen. Er is een strijd ontstaan omdat de wetenschap- pelijke commissie van de EU in een recent rapport voorschrijft dat het gebruik van 6% water- stofperoxide veilig zou zijn. Maar in het rapport werd niet expli- ciet gezegd dat dit alleen voor ge- bruik in tandartspraktijken geldt. Daarom worden bleekproducten met hogere concentraties water- stofperoxide gewoon aan cosme- tische praktijken verkocht, zoals wellnesscentra op cruiseschepen. In Nederland worden ook pro- ducten met hoge concentraties WP en chloordioxide verkocht. Ik zou het toejuichen als er dui- delijke regels komen over welke bleekmiddelen voor tandheel- kundige doeleinden überhaupt verkocht mogen worden. Ik vind dat de bleekprocedure uitsluitend bij tandartsen plaats mag vin- den, want de tandarts is, samen met de patiënt, de eindverant- woordelijke voor het gebit. Zelf powerbleach ik helemáál niet. Ik zeg niet dat deze methode slecht is, maar als hoge concentraties bleekmiddelen in combinatie met warmte gebruikt worden, kan het tandglazuur behoorlijk bescha- digen, waardoor nieuwe verkleu- ring alleen maar sneller ontstaat. Tevens kan door de hoge zuur- graad permanente gevoeligheid van de tanden ontstaan. Daar zit niemand op te wachten. Indien veilig uitgevoerd zijn deze me- thodes doeltreffend, maar het ef- fect van bleken duurt kort. Het risico van thuisbleekmethoden zoals ‘bleaching tape’ is dat pa- tiënten er eindeloos mee kunnen doorgaan. Daardoor verliezen de tanden hun natuurlijke glans en worden ze krijtwit en dof. Daar- om is de informatie en toezicht bij elk vorm van bleken zeer wen- selijk. Ik raad mijn patiënten aan om, als ze willen bleken, voor de thuisbleekmethoden te kiezen en geef ze daarbij informatie over de positieve en negatieve gevolgen van alle bleekbehandelingen. Dat beschouw ik als mijn plicht.” Is bleken in principe zo eenvoudig dat iedereen het na het volgen van een cursus kan? “Bleken is technisch eenvoudig, maar er is meer kennis nodig, zo- dat patiënten goed kunnen wor- den voorgelicht. Ik ben er daarom voor dat tandartsen een opleiding volgen waarin iedereen leert over de effecten, maar ook over wat er mis kan gaan. Ook moet worden afgesproken waar de verantwoor- delijkheid ligt áls het misgaat. Neem een ander vakgebied als voorbeeld. Het bleken van het haar doe je bij de kapper, maar het is bekend dat deze behan- deling op termijn het haar be- schadigt. Mensen zijn hiermee bekend en vinden het een ac- ceptabel risico. Het verschil met de tandheelkunde is dat door te vaak of te agressief te bleken de tand kan beschadigen, tot het punt dat de zenuw overgevoe- lig raakt. Er is niet veel over ge- schreven, maar de overgevoelige zenuw is de reden tot het ver- wijderen ervan. Daarnaast zien “Behandelaars moeten verantwoorde keuzes maken” In gesprek met Alma Dozic, tandarts en docent in de esthetische tandheelkunde “ ” Ik vind dat de bleekprocedure uitsluitend bij tandartsen plaats mag vinden > lees verder op pagina 6