Please activate JavaScript!
Please install Adobe Flash Player, click here for download

Dental Tribune Polish Edition

Perspektywy DENTALTRIBUNE Polish Edition12 leży oceniać sytuacji zwarciowej, posługując się tylko gołym okiem iodbiciamikalkiartykulacyjnej.Ta metoda oceny występujących sił jesttakpodatnanabłędy,żezawsze prowadzi do bardziej inwazyjnej ingerencji niż przy prawidłowo przeprowadzonej komputerowej analizie zwarcia. Komputerowaanalizazwarcia wprzypadkulicówekwodcinku przednim Poprawa możliwości oceny wielkości i sekwencji czasowej kontaktówpomiędzyzębamiwwa- runkach statycznych oraz dyna- micznychpozwalanaznaczniebar- dziejprecyzyjnąregulacjęzwarcia, jeśli korektę w miejscach wskaza- nych przez kalkę uzależnimy do- datkowoodanalizykomputerowej. Opisanyprzypadekilustrujewyko- rzystaniesterowanejkomputerowo analizy zwarcia w celu korekty przebiegu ruchu protruzyjego w obrębie 6 licówek na zębach przed- nich. 21-letnia pacjentka zgłosiła się w celu wymiany 6 licówek w odcinku przednim w związku z widocznymi pęknięciami mate- riału (Ryc. 13). Zdjęto stare li- cówki, lekko poprawiono prepa- rację zębów, po czym wykonano 6 nowych licówek z materiału Empress II firmy IvoclarVivadent (Ryc. 14). Po spolimeryzowaniu ce- mentuiusunięciujegonadmiarów przeprowadzono ogólną korektę zwarcia tak, aby odtworzyć orygi- nalną wysokość zwarcia. Mimo, że językowe granice licówek były położone w kierunku siecznym od wcześniejszych punktów kon- taktu z przeciwstawnymi zębami w odcinku przednim, dla odtwo- rzenia oryginalnej wysokości zwarcia konieczne było czę- ściowe usunięcie nadmiarów ce- mentu. Następnie przeprowadzono analizę ruchów protruzyjnych i bocznych przy pomocy systemu T-Scan III, aby określić, czy w ob- rębie brzegów siecznych lub po- wierzchni językowych licówek nie występowały nadmierne przecią- żenia. Powierzchnie językowe przednich zębów szczęki stanowią równiepochyłe,poktórychślizgają sięprzedniezębydolnepodczasru- chów żuchwy. Redukcja wszelkich nadmiernych obciążeń w obrębie językowejczęścilicówekzwiększa trwałość ceramiki. Rejestracja dynamiczna ru- chówżuchwyrozpoczynasięodza- lecenia pacjentowi, aby zagryzł zęby na czujnikuT-Scan III, dopro- wadzając do pozycji maksymal- nego zaguzkowania. Następnie pa- cjent ma przytrzymać zaciśnięte zęby przez 1-2 s, po czym wykonać ruch wysuwania żuchwy, utrzymu- jąc prowadzenie zębowe. W celach analizy zwarcia można wykony- wać ruchy w prawo i w lewo oraz ruchy protruzyjne. W niniejszym artykule omó- wione zostaną wyłącznie ruchy protruzyjne. Na rycinie 15a przed- stawiono wstępną ocenę przy uży- ciu kalki zwarciowej podczas ru- chu protruzyjnego, kiedy zęby sieczne żuchwy opuszczają pozy- cję maksymalnego zaguzkowania i przesuwają się w kierunku brze- gów siekaczy górnych. Należy zwrócić uwagę na długi ciemny śladkalkiwdystalnejczęścibrzegu siecznego zęba 12, krótszy ślad w dystalnej części zęba 11 oraz po- ziomą linię na brzegu siecznym zęba11.Pomimoobecnościśladów odbicia kalki, nie mamy żadnych informacji na temat występowania nadmiernych obciążeń w zwarciu. Na rycinach 15b i c przedsta- wiono obraz zarejestrowany pod- czas ruchów żuchwy przez urzą- dzenie T-Scan III. W miarę wycho- dzenia z pozycji maksymalnego zaguzkowania (Ryc. 15b) i prze- chodzenia do prowadzenia siecz- nego,ząb11podlegadziałaniubar- dzo dużych sił w okolicy brzegu siecznego(wysokiróżowysłupek), które nasilają się w miarę, jak jedy- nymi zębami kontaktującymi w zwarciu pozostają zęby sieczne (Ryc. 15c). Gdyby ta sytuacja nie została skorygowana, na skutek ogromnych sił działających za każ- dym razem, kiedy dochodzi do wy- suwaniażuchwy,mogłobydojśćdo pęknięcia brzegu siecznego tej li- cówki w jej części dystalnej. Wcelu skorygowania tych nad- miernych sił występujących pod- czasruchuwysuwaniażuchwy,do- stosowano uzupełnienia zgodnie z zarejestrowanymi danymi. W miejscuśladukalkiwdystalnejczę- ści brzegu siecznego przeprowa- dzono korektę zwarcia za pomocą wiertła z grubym nasypem diamentowym,pracując z aerozolem wodnym. Potejwstępnejkorekcie ponownie przeprowa- dzonopomiar,abyokre- ślić aktualny rozkład sił i zmiany w ich dyna- mice, powstałe na sku- tekwcześniejszychdzia- łań. Określono i zmie- rzono, gdzie i kiedy występują przeciążenia lub nieprawidłowe kon- takty zwarciowe, a na- stępnie je wyelimino- wano. Tę sekwencję po- wtarzano, aż w badaniu nie stwierdzono wystę- powania dużych sił zwarciowych przez cały czas trwania ruchu pro- truzyjnego, a umiarko- wane lub niewielkie siły były równomiernie roz- łożone pomiędzy płasz- czyzny prowadzące i brzegi sieczne. Na rycinach 16 i 17a przedstawiono sytuację w trakcie zabiegu oraz ostateczne ślady kalki pozostawiane podczas ruchu protruzyjnego. Należy zwrócić uwagę nato,żeśladykalkiarty- kulacyjnej,widocznena rycinach 15a, 16 i 17a nie dostarczają danych ilościowych ani czaso- wych, które pozwoli- łyby na prawidłowe przeprowadzenie ko- rekty zwarcia. Na rycinach 17b-d widać, że podczas ostatecznie sko- rygowanego ruchu protruzyjnego w trakcie ruchu dochodzi do zmiany stopnia przejmowania sił pomiędzy zębami 11 i 21. W sytua- cji uzyskanej przy zastosowaniu sterowania komputerowego kon- takty protruzyjne nigdy nie osią- gają potencjalnie szkodliwego po- ziomu, jaki występował przed za- biegiem (Ryc. 15b). Opisany przypadek ilustruje wykorzystanie sterowanej kompu- terowo analizy zwarcia w połącze- niuzuzupełnieniamimocowanymi adhezyjnie w celu zminimalizowa- nia nadmiernych obciążeń zwar- ciowych, wynikających z procesu osadzania uzupełnień pełnocera- micznych, gdzie zabieg cemento- wania musi nastąpić jeszcze przed korektą w zwarciu. To odwrócenie tradycyjnego procesu osadzania uzupełnień (brak wcześniejszych przymiarek z kontrolą artykulacji) może być źródłem znacznych błę- dów w uformowaniu powierzchni, które są słabo rozpoznawalne, jeśli zastosujemy tylko kalkę zwarciową. Komputerowa analiza zwarcia pozwala lekarzowi na pre- cyzyjną izolację poszczególnych kontaktów zwarciowych i na prze- widywalnąkorektęzaburzeńzwar- cia, co zwiększa trwałość uzupeł- nień pełnoceramicznych. Podsumowanie Systemydokomputerowejana- lizy zwarcia można włączyć do praktyki minimalnie inwazyjnej stomatologii kosmetycznej w celu pozyskiwania danych ilościowych na temat siły nacisku i analizy wy- stępowania kontaktów w czasie. Dane te można następnie wyko- rzystać,dokonująckorektyuzupeł- nień w zwarciu tak, aby uzyskać precyzyjny, mierzalny efekt koń- cowy. Na ten efekt składają się: równomierny rozkład sił żucia, synchronizacja pracy zębów po obu stronach łuku, jednoczesna utrata kontaktu oraz minimalizacja działania skoncentrowanych, nad- miernych, izolowanych sił zwar- ciowych. Poprzez unikanie poten- cjalnie destrukcyjnych sił działają- cych w jamie ustnej, prawidłowy schemat zwarcia po założeniu uzu- pełnień protetycznych pozwala na ochronę materiałów ceramicznych użytych do ich wyprodukowania, zapewniając długi czas ich użytko- wania. Korekta zwarcia w oparciu o technologię T-Scan III stanowi is- totę minimalnie inwazyjnej stoma- tologii kosmetycznej, ponieważ le- karz robi tylko to, co zrobić należy – nie przeprowadza przypadkowej korektynapodstawiesubiektywnej oceny zwarcia, opierając się wy- łącznie na odbiciach kalki ogląda- nych gołym okiem. Dzięki ilościo- wej ocenie wielkości sił zwarcia i danym dotyczącym zmiany kontaktów zwarciowych w czasie, lekarz pracujący w sposób mini- malnie inwazyjny koryguje tylko punkty występowania przeciążeń, nie naruszając pozostałych obsza- rów.Pozwalatonaochronęuzupeł- nień kosmetycznych i tkanek zębów przy jednoczesnym zmini- malizowaniu ryzyka zbyt rozległej interwencji. Wprowadzenie tej technologii do praktyki klinicznej w pełni odzwierciedla filozofię Przede wszystkim nie szkodzić. Piśmiennictwodostępneuwydawcy. DT 15a 15b 15c 16 17a 17b 17c 17d Ryc. 15a: Odbicia kalki podczas ruchu protruzyjnego – przed korektą. · Ryc. 15b: Wyniki ba- daniaurządzeniemT-Scanwewczesnejfazieruchuprotruzyjnego. · Ryc.15c:Dużesiłydzia- łające na dystalny odcinek brzegu siecznego zęba 11. · Ryc. 16: Odbicia kalki podczas ruchu protruzyjnego w trakcie korekty zwarcia. Ryc. 17a: Odbicia kalki podczas ruchu protruzyjnego po przeprowadzeniu korekty zwar- cia. · Ryc. 17b: Wczesna faza ruchu protruzyjnego po przeprowadzeniu korekty zwarcia. · Ryc. 17c: Środkowa faza ruchu protruzyjnego po przeprowadzeniu korekty zwar- cia. · Ryc. 17d: Końcowa faza ruchu protruzyjnego po przeprowadzeniu korekty zwarcia. AD